W próbach klinicznych z randomizacją i grupą kontrolną wykazano, że interwencja wewnątrznaczyniowa w leczeniu tętniaka aorty brzusznej zmniejszyła 30-dniową śmiertelność w porównaniu z operacją chirurgiczną metodą otwartą, lecz nie wykazano poprawy długoterminowej przeżywalności. W nowym badaniu przeanalizowano dane z amerykańskiego programu opieki zdrowotnej (Medicare) w celu porównania długoterminowych wyników leczenia niepowikłanego tętniaka aorty brzusznej metodą wewnątrznaczyniową lub otwartą metodą chirurgiczną.

Czynniki określające ryzyko pacjenta poddawanego operacji tętnic szyjnych są dość dobrze poznane, ale nie tak łatwo już ocenić ryzyko związane z zabiegiem stentowania tętnic szyjnych. Dlatego badacze przeszukali bazę NCDR, aby stworzyć prostą w użyciu skalę pozwalająca przewidywać wystąpienie wewnątrzszpitalnych głównych incydentów sercowo-naczyniowych po stentowaniu tętnic szyjnych.

Komitet Doradczy ds. Leków Endokrynologicznych i Metabolicznych FDA zarekomendował dopuszczenie stosowania lorkaseryny w leczeniu otyłości w wybranych grupach chorych.

Prezes Naczelnej Rady Lekarskiej wystosował we wtorek do prezydenta Bronisława Komorowskiego list z prośbą o interwencję....

Zakaz prezentowania w reklamach przesadnie chudych modelek i modeli uchwalono właśnie w Izraelu. Nowy przepis, dotyczący reklam...

Zwiększenie skuteczności działań przeciwepidemicznych i wprowadzenie rozwiązań pozwalających szybciej reagować na zagrożenia -...

KE uznała we wtorek rosyjskie embargo na import żywca z UE, z którego powodu ucierpią głównie kraje bałtyckie, za...

Z prof. dr. hab. med. Witoldem Z. Tomkowskim, Przewodniczącym Komitetu Organizacyjnego i Prezesem...

Pomimo znacznego postępu w leczeniu chorych z zawałem serca, w prowadzonych rejestrach obserwuje się stałą śmiertelność odległą na poziomie kilku do kilkunastu procent. Wyniki prób przeprowadzonych na zwierzętach wskazują na możliwość redukcji obszaru objętego zawałem, pod warunkiem, że przed podjęciem próby reperfuzji zastosuje się kontrapulsację wewnątrzaortalną. Korzystny mechanizm działania polegałby na zwiększeniu perfuzji wieńcowej i zmniejszeniu obciążenia lewej komory serca.

W szeregu obserwacji klinicznych wykazano, że dronedaron istotnie zmniejsza ryzyko nawrotu migotania przedsionków (atrial fibrillation, AF) u chorych z napadową arytmią. Co więcej, w badaniu ATHENA dowiedziono, że w tej grupie chorych dronedaron zmniejsza częstość występowania punktu końcowego złożonego ze zgonu lub hospitalizacji. Wydaje się, że dronedaron będzie efektywnym lekiem u chorych z napadowym AF, z wyjątkiem chorych z niewydolnością serca w klasie IV według NYHA.