Wstęp
Ponad 2/3 chorych leczonych z powodu nadciśnienia tętniczego nie ma prawidłowo kontrolowanego ciśnienia w monoterapii. Dlatego zaleca się, aby u chorych z brakiem efektów w monoterapii, z SBP/DBP ≥ 20/≥ 10 mm Hg powyżej górnej granicy normy i u chorych z czynnikami ryzyka chorób sercowo-naczyniowych stosować terapię skojarzoną. Badania kliniczne wykazują, że stosowanie tiazydów z ARB powoduje większe obniżenie BP w porównaniu z monoterapią tymi lekami, bez wzrostu liczby objawów ubocznych.
Cel badania
Celem pracy było porównanie dużych dawek walsartanu (VAL) i hydrochlorotiazydu (HCTZ) w różnych kombinacjach z monoterapią tymi lekami oraz z nieleczoną grupą kontrolną.
Grupę badaną stanowiło 1346 chorych w wieku ≥ 18 lat, ze średnim DBP w pozycji siedzącej ≥ 90 i < 110 mm Hg po okresie odstawienia innych leków hipotensyjnych i DBP ≥ 95 i < 110 mm Hg w momencie randomizacji, z różnicą pomiarów DBP pomiędzy okresem wstępnym a po randomizacji ≤ 10 mm Hg. Do badania nie kwalifikowano chorych z BP ≥ 180/≥ 110 mm Hg, z niekontrolowaną cukrzycą i niewydolnością serca.
Randomizacja chorych po 4–6-tygodniowym okresie odstawienia leków hipotensyjnych z podaniem placebo do 8 grup: grupy otrzymującej 320 mg VAL i 25 mg HCTZ (n = 169), grupy otrzymującej 320 mg VAL i 12,5 mg HCTZ (n = 168), grupy otrzymującej 160 mg VAL i 12,5 HCTZ (n = 168), grupy otrzymującej 320 mg VAL (n = 170), grupy otrzymującej 160 mg VAL (n = 166), grupy otrzymującej 25 mg HCTZ (n = 167), grupy otrzymującej 12,5 mg HCTZ (n = 169) i grupy otrzymującej placebo (n = 169). Po 8 tyg. terapii kontynuowano dalsze leczenie, stosując VAL w dawce 320 mg i 25 mg HCTZ lub 320 mg VAL i 12,5 mg HCTZ dziennie przez 52 tyg. w próbie otwartej.
Średni wiek chorych wynosił 52,5 roku. Chorzy w wieku ≥ 65 lat stanowili 15%, mężczyźni – 69% badanych. Średnia masa ciała – 93 kg, BMI – 32 kg/m2, średnia wartość BP – 150/99 mm Hg.
Obniżenie ciśnienia tętniczego było podobne w grupach monoterapii VAL i HCTZ. Terapia skojarzona VAL/HCTZ spowodowała istotnie statystycznie wyższe obniżenie ciśnienia tętniczego w porównaniu z monoterapią i placebo (p < 0,001 dla wszystkich). Leczenie dawką 320 mg VAL i 25 mg HCTZ powodowało większe obniżenie SBP w porównaniu z dawką 160 mg VAL i 12,5 mg HCTZ (p < 0,001), podobnie w przypadku DBP (p < 0,002).
Tabela 1. Zmiany wartości ciśnienia tętniczego w poszczególnych grupach
|
Ciśnienie
tętnicze |
Monoterapia
VAL |
Monoterpia
HCTZ |
Terapia skojarzona
VAL/HCTZ |
Placebo |
|
160 mg |
320 mg |
12,5 mg |
25 mg |
160 mg/12,5 mg |
320 mg/12,5 mg |
320 mg/25 mg |
|
SBP (mm Hg) |
–14,5 |
–13,7 |
–11,1 |
–14,5 |
–20,3 |
–21,7 |
–24,7 |
–5,9 |
|
DBP (mm Hg) |
–11,7 |
–11,3 |
–9,0 |
–10,8 |
–15,2 |
–15,0 |
–16,6 |
–7,0 |
Liczba chorych, u których uzyskano docelowe wartości ciśnienia tętniczego, była większa w grupach leczonych dwoma lekami niż w monoterapii. U 69,1% chorych w grupie otrzymującej 160 mg VAL i 12,5 mg HCTZ, u 64,3% w grupie otrzymującej 320 mg VAL i 12,5 mg HCTZ oraz u 74,9% chorych przyjmujących 320 mg VAL i 25 mg HCTZ uzyskano docelowe wartości ciśnienia tętniczego, ale różnice pomiędzy grupami były nieistotne statystycznie.
Odsetek chorych z hipokaliemią po 8 tyg. leczenia w grupie leczonej dwoma lekami wahał się od 1,8 do 6,15% (przy dawce 320 mg VAL i 25 mg HCTZ) w porównaniu z 7,1–13,3% chorych leczonych HCTZ w monoterapii. Nie obserwowano poważnych objawów ubocznych w czasie leczenia.
Po 52 tyg. leczenia nie stwierdzono różnic w wartości SBP i DBP pomiędzy grupami leczonymi 320 mg VAL i 12,5 mg HCTZ w porównaniu z grupą leczoną 320 mg VAL i 25 mg HCTZ.
Wnioski
Terapia skojarzona walsartanem i hydrochlorotiazydem wiąże się z większą redukcją ciśnienia tętniczego w porównaniu z monoterapią tymi lekami. Leczenie jest dobrze tolerowane i daje mniejszy odsetek hipokaliemii w porównaniu z monoterapią hydrochlorotiazydem.
Pool JL, Glazer R, Weinberger M, Alvarado R, Huang J, Graff A. Comparison of Valsartan/Hydrochlorothiazide combination therapy at doses up tp 320/25 mg versus monotherapy: a double-blind, placebo-controlled study followed by long-term combination therapy in hypertensive adults. Clin Ther. 2007 JAn, 29(1), 61-73. [PMID]: 17379047.
drukuj
