Wstęp
Restenoza po zabiegach PCI powoduje pogorszenie jakości życia i powoduje wzrost zachorowalności u chorych z tym powikłaniem. Stenty pokryte lekami powodują znaczącą redukcję restenozy, ale w ostatnio opublikowanych metaanalizach zwraca się uwagę na nieznaczny wzrost śmiertelności w tej grupie chorych.
Cel badania
Porównanie wyników odległych na podstawie danych uzyskanych w badaniach z randomizacją porównujących stenty metalowe ze stentami pokrytymi sirolimusem.
Chorzy na chorobę wieńcową.
Analizie poddano 14 badań z randomizacją (BASKET, C-SIRIUS, DECODE, DIABETES, E-SIRIUS, Pache, PRISON II, RAVEL, SCANDSTENT, SCORPIUS, SESAMI, SIRIUS, STRATEGY, TYPHOON) z okresem obserwacji trwającym dłużej niż rok.
Pierwszorzędowy punkt końcowy: zgon z jakiejkolwiek przyczyny.
Drugorzędowy punkt końcowy: złożony, zgon lub zawał, zgon lub zawał lub reinterwencja, ocena częstości zakrzepicy w stencie.
W danych uzyskanych z 14 badań z randomizacją od 4958 chorych, spośród których u 1411 występowała cukrzyca. Wiek chorych wynosił 59–67 lat. Średni czas obserwacji – 12–59 mies.
Pierwszorzędowy punkt końcowy: łącznie we wszystkich badaniach zmarło 146/2486 chorych (w tym z przyczyn kardiologicznych 83) w grupie osób ze stentem pokrytym sirolimusem i 147/2472 chorych (w tym z przyczyn kardiologicznych 79) ze stentem metalowym (HR 1,03; 95% CI 0,80–1,30; p = 0,80). Nie obserwowano różnic pomiędzy grupami w obserwacji długoterminowej (oszacowana krzywa Kaplana-Meiera dla przeżycia 5-letniego p = 0,44).
Drugorzędowy punkt końcowy: zgon lub zawał obserwowano u 241/2486 chorych w grupie ze stentem pokrytym sirolimusem i u 252/2472 chorych ze stentem metalowym (HR 0,97; 95% CI 0,81–1,16; p = 0,76). Zgon, zawał lub reinterwencja w grupie chorych ze stentem pokrytym sirolimusem wystąpiły u 331/2486 chorych, w porównaniu z 649/2472 chorymi ze stentem metalowym (HR 0,43; 95% CI 0,34–0,54; p < 0,0001).
Nie obserwowano różnic pomiędzy grupami u chorych na cukrzycę w trzech końcowych punktach badania, zgonach (p = 0,19), zgonach lub zawałach (p = 0,39) i zgonach, zawałach i ponownych interwencjach (p = 0,49). W grupie z cukrzycą i implantowanym stentem pokrytym lekiem zmarło 59/675 chorych, w grupie z cukrzycą i stentem metalowym 56/736 chorych (HR 1,27; 95% CI 0,83–1,95; p = 0,26). Zakrzepica w stencie wystąpiła u 34 chorych z implantowanym stentem pokrytym sirolimusem i u 31 chorych z implantowanym stentem metalowym (p = 0,75). Zakrzepica w stencie po roku do 4 lat obserwacji wystąpiła u 0,6% chorych w grupie z implantowanym stentem pokrytym sirolimusem i u 0,05% chorych w grupie z implantowanym stentem metalowym (p = 0,02).
Wnioski
Użycie stentów pokrytych sirolimusem w obserwacji długoterminowej nie zwiększa przeżycia chorych oraz nie zmniejsza liczby zawałów w porównaniu z grupą chorych z implantowanym stentem metalowym. Stwierdza się znaczącą redukcję ponownych rewaskularyzacji po implantacji stentu pokrytego lekiem antyproliferacyjnym. Zakrzepica w stencie jest tak samo częsta jak w przypadku stentów metalowych.
Kastrati A, Mehilli J, Pache J, Kaiser C, Valgimigli M, Kelbaek H, Menichelli M, Sabate M, Suttorp MJ, Baumgart D, Seyfarth M, Pfisterer ME, Schomig A. Analysis of 14 Trials Comparing Sirolimus-Eluting Stents with Bare-Metal Stents. N Engl J Med. 2007 March 8, 356(10), 1030-1039. [PMID]: 17296823.
drukuj
