Wstęp
Zmniejszenie stężenia LDL w wyniku leczenia statynami związane jest ze zmniejszeniem liczby zgonów sercowo-naczyniowych, co nie wynika tylko z samego zmniejszenia stężenia LDL, ale również z faktu blokowania czynności płytek przez statyny. Wykazano to u chorych z hipercholesterolemią i chorobą wieńcową oraz u zdrowych ochotników. Liczba chorych, u których osiąga się zalecane stężenia LDL, jest suboptymalna, co wynika głównie z obawy, że wysokie dawki statyn mogą być przyczyną poważnych objawów ubocznych. W celu wyeliminowania ewentualnego działania ubocznego w proponowanych strategiach leczenia proponuje się leczenie skojarzone statyn z ezetimibem, uzyskując zmniejszenie stężenia LDL porównywalne z leczeniem wysokimi dawkami statyn. Nie wiadomo jednak, czy pomimo zmniejszenia stężenia LDL w leczeniu skojarzonym uzyskuje się podobny wpływ na blokowanie płytek i zahamowanie markerów zapalnych, zmian typowych dla leczenia wysokimi dawkami statyn.
Cel badania
Ocena wpływu skojarzonego leczenia ezetimibem i atorwastatyną na funkcję płytek i stężenie osoczowej chemokiny RANTES u chorych z dusznicą bolesną w porównaniu z leczeniem samą atorwastatyną.
Ocena wpływu skojarzonego leczenia ezetimibem i atorwastatyną na funkcję płytek i stężenie osoczowej chemokiny RANTES u chorych z dusznicą bolesną w porównaniu z leczeniem samą atorwastatyną.