Skuteczność enoksaparyny w leczeniu chorych z ostrym zespołem wieńcowym bez uniesienia odcinka ST (non ST-segment elevation-acute coronary syndrome, NSTE-ACS) jest dobrze udokumentowana. Biwalirudyna (bezpośredni inhibitor trombiny o krótkim okresie działania) jest lekiem coraz chętniej stosowanym w trakcie zabiegów angioplastyki wieńcowej (percutaneous coronary inetrvention, PCI) u chorych z NSTE-ACS ze względu na udowodniony profil bezpieczeństwa. Nieznany jest natomiast wpływ terapii biwalirudyną w trakcie PCI na ryzyko wystąpienia krwawień u chorych leczonych przed PCI enoksaparyną.

 

Cel badania
Ocena bezpieczeństwa terapii przeciwkrzepliwej biwalirudyną w czasie PCI u chorych leczonych enoksaparyną z powodu NSTE-ACS w okresie do12 godz. od ostatniej podanej dawki enoksaparyny.

Chorych podzielono na 3 grupy (po 30 chorych w grupie) w zależności od czasu, który upłynął od ostatniego podania enoksaparyny: 0-4 godz., 4-8 godz. i 8-12 godz. przed PCI. W czasie PCI chorzy otrzymywali 0,75 mg biwalirudyny dożylnie w dawce nasycającej, a następnie we wlewie dożylny 1,75 mg/kg m.c./godz. Wszyscy chorzy przed PCI otrzymywali ASA i klopidogrel w dawce nasycającej 300 mg. Grupę chorych, którzy otrzymali ostatnią dawkę enoksaparyny w przedziale czasowym 8-12 godz. przed PCI traktowano jako grupę kontrolną.

Pierwszorzędowy punkt końcowy: duże krwawienia.

Drugorzędowy punkt końcowy: złożony; zgon, zawał, nieplanowana rewaskularyzacja, małe krwawienia i trombocytopenia.

Średni wiek chorych wyniósł 63 lata, mężczyźni stanowili 70% badanych. Nadciśnienie tętnicze stwierdzono u 80% chorych, dusznice bolesną u 85%, przebyty zawał u 37%, przebyte PCI u 39%, CABG u 24%, cukrzycę u 31%, hiperlipidemię u 67%. Palacze – 39% badanych. Średnia liczba iniekcji enoksaparyny przed PCI wynosiła 2,5 ± 1,5.

Pierwszorzędowy punkt końcowy: odsetek chorych z dużymi krwawieniami wg TIMI był porównywalny w grupach i wystąpił łączenie u 7,7% chorych (p = 0,39). Najmniej krwawień (3,2%) obserwowano w grupie chorych, którzy otrzymali enoksaparyną w ciągu 4-8 godz. przed PCI, natomiast najwięcej krwawień w grupie otrzymującej enoksaparynę w okresie 0-4 godz. przed PCI – 13,2% chorych. W grupie, która otrzymała enoksaparynę w ciągu 8-12 godz. krwawienia wystąpiły u 6,6%chorych. Nie wystąpiły krwawienia śródczaszkowe i pozaotrzewnowe.

Drugorzędowy punkt końcowy: nie było zgonów i nieplanowanych rewaskularyzacji w okresie hospitalizacji. Zawał nonQ wystąpił u 13,3% chorych w grupie, która otrzymała enoksaparynę w ciągu 0-4 godz. przed PCI, u 6,7% chorych w grupie, w której podano enoksaparynę w ciągu 4-8 godz. przed PCI i u 19,4% chorych w grupie z podaniem enoksaparyny w ciągu 8-12 godz. przed PCI (bez różnic pomiędzy grupami, p = 0,58). Małe krwawienia wystąpiły z porównywalną częstością w grupach. Nie obserwowano trombocytopenii w czasie całego okresu badania.

Zastosowanie biwalirudyny w czasie PCI u chorych z NSTE-ACS, leczonych enoksaparyną jest klinicznie bezpieczne i nie jest związane ze wzrostem ryzyka poważnych krwawień.