Ocena skuteczności plastyki naczyń w porównaniu do stentowania u chorych z zawałem serca z brakiem wskazań do leczenia trombolitycznego (brak uniesienia ST, początek objawów >12 godzin, przeciwwskazania do leczenia trombolitycznego).

Chorzy z AMI i typowymi objawami bólowymi w klp trwającymi powyżej 20 minut, z zmianami ekg[uniesienie ST≥1mV w ≥2 odpr kończynowych lub uniesienie ≥0.2mV w ≥2 odprowadzeniach przedsercowych, patolog. Q, LBBB] lub podwyższenie CK lub CKMB 2x powyższej limitu. Przeciwwskazanie do leczenia trombolitycznego definiowano jako: brak uniesienia ST, objawy >12 godz i przeciwwskazanie do leczenia trombolitycznego.

Wszyscy chorzy otrzymali 500mg ASA i bolus heparyny 5000u iv. Następnie podawano 1000MBq 99mTc sestamibi do oceny scyntygraficznej m.sercowego. U chorych wykonywano PCI randomizując do plastyki n=306 lub stentowania n=305. Dodatkowo stentowanie wykonywano w przypadku nie uzyskania przepływu TIMI3, dużych dyssekcjach lub znaczącej rezydualnej trombozie, jeżeli rezydualna stenoza była ≥50%. Wszyscy chorzy bez p/wskazań otrzymywali abciximab. Po zabiegu chorzy otrzymywali tiklopidynę 2x250mg lub klopidogrel 75mg przez 4 tygodnie i ASA 100mg 2x bez określenia czasu stosowania leku. Badania scyntygraficzne wykonywano w ciągu 6-8 godz po podaniu radioznacznika i pomiędzy 7-14 dniem po leczeniu.

Pierwszorzędowy punkt końcowy: indeks uratowanego [salvage] m.sercowego.

Drugorzędowy punkt końcowy: śmiertelność w ciągu 6 miesięcy po randomizacji.

Pierwszorzędowy punkt końcowy: Indeks uratowanego m. sercowego był podobny w obu grupach, w grupie plastyki 0.50 (0.26-0.82) n=251 vs 0.54(0.29-0.87) n=250 w grupie stentowania (p=0.2).

Drugorzędowy punkt końcowy: śmiertelność w grupie stentowania 8.2% vs 9.2% w grupie plastyki (p=0.69).