Wstęp
Wymiana zastawki aortalnej z powodu stenozy jest jedynym, ostatecznym sposobem leczenia wady. Wyniki okołooperacyjne są bardzo dobre, natomiast wyniki długoterminowe nie należą do korzystnych, ponieważ przeżywalność 15-letnia wynosi 18–50%. Badania obserwacyjne wskazują, że niekorzystne rokowanie jest związane z brakiem regresji przerostu lewej komory. Rozwiązaniem może być zwiększenie pola powierzchni zastawki (effective orfice area, EOA) przez implantację zastawek biologicznych. W dotychczas przeprowadzonych badaniach z randomizacją, porównujących zastawkę biologiczną bezstentową (stentless valve) z zastawką osadzoną na pierścieniu (stented valve), pomimo różnic w wielkości EOA, uzyskano porównywalne wyniki w ocenie masy lewej komory.
Cel badania
Porównanie regresji masy lewej komory po implantacji zastawki Sorin Freedom opartej na konstrukcji stentu w porównaniu z zastawką Sorin More Pericarbon opartą na konstrukcji pierścienia.
Grupę badaną stanowiło 60 chorych ze stenozą aortalną, których zakwalifikowano do wszczepienia zastawki biologicznej. W przypadku wady złożonej aortalnej do badania włączano chorych z gradientem > 50 mm Hg lub powierzchnią ujścia < 0,8 cm2.
Randomizacja chorych do grupy, w której implantowano zastawkę Freedom (n = 31), lub do grupy, w której użyto zastawki More (n = 29). Bezstentowa zastawka Sorin Freedom (stentless valve) zbudowana z osierdzia wołowego ma powierzchnię ujścia większą niż zastawka Sorin More Pericarbon zbudowana z osierdzia wołowego, osadzona na pierścieniu wykonanym z poliuretanu (stented valve). Ocena echokardiograficzna była przeprowadzana przed zabiegiem operacyjnym, przy opuszczaniu szpitala, po 6 i 12 mies. Pomiarów dokonywano wg rekomendacji ASE (Amercian Society of Echocardiography).
Pierwszorzędowy punkt końcowy: wskaźnik masy lewej komory.
Średni wiek chorych wynosił 73 lata, mężczyźni stanowili 62% badanych. Nadciśnienie tętnicze stwierdzono u 67% chorych, przebyte pomostowanie tętnic wieńcowych (coronary artery bypass grafting, CABG) u 57%, niewydolność serca w III lub IV klasie wg NYHA u 48%. Średni wskaźnik Euroscore – 6,6.
Echokardiograficznie, średni gradient – 90 mm Hg, średnia powierzchnia zastawki – 0,77 cm2, średnia wartość EF – 65%, średnia prędkość pierścienia mitralnego (S’) 5,9 cm/s.
Średnica zastawki Freedom wynosiła 25,7 mm, a zastawki More 22,9 mm (p < 0,0001). Czas zaklemowania aorty wynosił 80 min, czas krążenia pozaustrojowego – 97 min.
Pierwszorzędowy punkt końcowy: zarówno szczytowy, jak i średni gradient przez zastawkę aortalną był istotnie statystycznie niższy w grupie z implantowaną zastawką Freedom w porównaniu z grupą, w której użyto zastawki More (średni gradient 9 vs 17 mm Hg; p < 0,0005) po 6 mies. obserwacji. Również po 12 mies. różnica w średnich gradientach pomiędzy grupami była podobna (p < 0,0005). EOA także była istotnie statystycznie większa w zastawce opartej konstrukcyjnie na stencie (stentless) niż na pierścieniu (stented) i wynosiła po 12 mies. 2,1 vs 1,4 cm2 (p < 0,0005).
Wyjściowy wskaźnik masy lewej komory w grupie z implantowaną zastawką stentless wynosił 168 g/m2, a w grupie z implantowaną zastawką stented 155 g/m2. Po 6 mies. wskaźnik masy lewej komory był istotnie statycznie niższy w grupie z implantowaną zastawką skonstruowaną na bazie stentu (119 vs 134 g/cm2; p = 0,04), ale po 12 mies. różnica pomiędzy grupami była nieistotna statystycznie (118 vs 126 g/m2; p = 0,42).
Wnioski
Pomimo uzyskania mniejszych gradientów i większej EOA w zastawce biologicznej typu stentless, regresja masy lewej komory jest porównywalna z wynikami uzyskanymi po implantacji zastawki typu stented po 12 mies. obserwacji.
Dunning J, Graham RJ, Thambyrajah J, Stewart MJ, Kendall SW, Hunter S. Stentless vs. stented aortic valve bioprostheses: a prospective randomized controlled trial. Eur Heart J. 2007 Oct, 28(19), 2369-2374. [PMID]: 17670757.
drukuj
