Stenty pokryte sirolimusem (sirolimus eluting stent, SES) i paklitakselem (paclitaxel eluting stent, PES) zostały zaaprobowane przez FDA jako bezpieczne na podstawie wyników badań klinicznych z randomizacją. W uzyskanych z rocznej obserwacji danych nie wykazano różnic w częstości występowania zakrzepicy w stencie pokrywanym lekiem w porównaniu ze stentem metalowym. Obserwacje powyżej roku wskazują jednak na częstszą zakrzepicę w przypadków stentów pokrywanych lekiem.

















Stenty pokryte sirolimusem (sirolimus eluting stent, SES) i paklitakselem (paclitaxel eluting stent, PES) zostały zaaprobowane przez FDA jako bezpieczne na podstawie wyników badań klinicznych z randomizacją. W uzyskanych z rocznej obserwacji danych nie wykazano różnic w częstości występowania zakrzepicy w stencie pokrywanym lekiem w porównaniu ze stentem metalowym. Obserwacje powyżej roku wskazują jednak na częstszą zakrzepicę w przypadków stentów pokrywanych lekiem.

Grupę ocenianą stanowiło 4545 chorych z chorobą wieńcową.
Dane uzyskano z 4 badań z randomizacją, przeprowadzonych metodą podwójnie ślepej próby, z grupą placebo, w których porównywano SES ze stentem metalowym (bare metal stent, BMS) (RAVEL, SIRIUS, C-SIRIUS, E-SIRIUS), oraz z 4 badań, w których porównywano PES z BMS (TAXUS I, II, IV, V). W grupie stentu SES dane uzyskano od 878 chorych z wszczepionym SES i od 870 chorych z implantowanym BMS, a w grupie stentu PES dane uzyskano od 400 chorych, którym wszczepiono PES, i od 1397 chorych z implantowanym BMS. Zakrzepica w stencie była definiowana jako pewna (zakrzep lub okluzja w badaniu angiograficznym lub autopsyjnym), prawdopodobna (niewyjaśniony zgon w ciągu 30 dni po zabiegu inwazyjnym lub zawał serca) i możliwa (niewyjaśniony zgon co najmniej 30 dni po zabiegu inwazyjnym), dodatkowo jako zakrzepica wczesna (0–30 dni), późna (31–360 dni) i bardzo późna (> 360 dni).
SES: w grupie chorych z implantowanym SES zakrzepicę wg protokołu badania stwierdzono u 10 (1,2%) chorych, a w grupie z wszczepionym BMS u 5 (0,6%), całkowita różnica wyniosła 0,6% (95% CI –0,4–1,5; p = 0,20). Według kryteriów ARC zakrzepica pewna i prawdopodobna wystąpiły u 13 (1,5%) chorych w grupie z implantowanym SES i u 15 (1,7%) w grupie z wszczepionym BMS, całkowita różnica wyniosła –0,2% (95% CI –1,5–1,0; p = 0,70). Zakrzepica wczesna i późna wystąpiły u porównywalnej liczby chorych. Zakrzepicę bardzo późną stwierdzono u 8 (0,9%) chorych vs 4 (0,4%) chorych odpowiednio w grupach. W przebiegu zakrzepicy zmarło 4 chorych z implantowanym SES i 5 chorych, u których zastosowano BMS. Zawał obserwowano u 13 chorych w każdej z grup.
PES: w grupie chorych z implantowanym PES zakrzepicę wg protokołu badania stwierdzono u 16 (1,3%) chorych, a w grupie, w której wszczepiono stent metalowy u 10 (0,8%), całkowita różnica wyniosła 0,5% (95% CI –0,3–1,4; p = 0,24). Według kryteriów ARC zakrzepica pewna i prawdopodobna wystąpiły u 22 (1,8%) chorych w grupie z implantowanym SES w porównaniu z 18 (1,4%) w grupie z wszczepionym BMS, całkowita różnica wyniosła 0,4% (95% CI –0,7–1,4; p = 0,52). Zakrzepica wczesna i późna wystąpiły u porównywalnej liczby chorych. Zakrzepicę bardzo późną stwierdzono u 10 (0,9%) vs 7 (0,6%) chorych odpowiednio w grupach. W grupie chorych z zakrzepicą zmarło 7 chorych z implantowanym PES i 5 chorych z wszczepionym BMS. Zawał obserwowano u 17 vs 14 chorych odpowiednio w grupach.

- |
- © 2007-10.05.2025 Fundacja Instytut Aterotrombozy
- |
- www.FaktyMedyczne.pl ISSN 2081-8017
- |
- Nota prawna
- |
- Kontakt z nami
- |
- Pracuj dla nas
- |