Ostatnie prace wskazują na wzrost ryzyka późnej zakrzepicy w stencie w przypadku implantacji stentu pokrytego lekiem, w porównaniu do stentu metalowego. Celem pracy była ocena ryzyka zakrzepicy w stencie, zawału i zgonu po implantacji stentu pokrytego lekiem i stentu metalowego. Praca wykonana w ośrodkach duńskich.

Chorzy kierowani do zabiegów rewaskularyzacji naczyń wieńcowych.

Oceniono dane uzyskane od chorych u których implantowano BMS lub DES w okresie styczeń 2002 do czerwca 2006. W zaleceniach po zabiegu stentowania naczyń wieńcowych zalecano stosowanie leków przeciwpłytkowych przez okres 12 miesięcy. Ocena kliniczna po 15 miesiącach. Stent metalowy implantowano u n=8847 chorych, stent pokryty lekiem u n=3548 chorych.

Punkt końcowy: zakrzepica w stencie zgodnie z definicją ACR (Academic Research Consortium), informację o zgonach i zawałach uzyskiwano z danych z rejestru narodowego.

Średni wiek chorych w grupie BMS 64 lata, w grupie DES 61 lat (p<0.001), mężczyźni stanowili 72% badanych. Cukrzyca u 9.9% vs 15.6% chorych (p<0.001), nadciśnienie 34% vs 40% chorych (p<0.001), terapia lekami obniżającymi poziom lipidów u 38% vs 50% chorych (p<0.001), przebyte CABG 5.5% vs 6.8% chorych (p=0.003), przebyte PCI 8.4% vs 9.8% chorych (p=0.006) i przebyty MI 26.4% vs 22.6% chorych (p<0.001) odpowiednio w grupie chorych z stentem metalowym vs stentem pokrytym lekiem. Stentem metalowym zabezpieczono 11730 zmian, stentem pokrytym lekiem 5422 zmian. Średnia długość zmiany odpowiednio w grupie BMS vs DES 12 mm vs 14 mm (p<0.001), średnia długość stentu 15 mm vs 18 mm (p<0.001), wymiar naczynia 3.3 mm vs 3.1 mm (p<0.001), zmiana typu C 8.1% vs 29.2% chorych (p<0.001). Stent metalowy stosowano głównie w przypadku zmian zlokalizowanych w prawej tętnicy wieńcowej (p<0.001), natomiast stent pokryty lekiem w przypadku zmian zlokalizowanych w lewej tętnicy zstępującej i w pniu głównym (p<0.001).
Punkt końcowy: zakrzepica w stencie pewna, prawdopodobna i możliwa zgodnie z definicją ACR wystąpiła u 2.15% chorych w grupie BMS i u 1.8% chorych w grupie DES, RR 0.91 (95%CI;0.67-1.24) p=0.57. Zakrzepica pewna odpowiednio u 0.65% vs 0.61% chorych w okresie 15 miesięcy. Natomiast w okresie od 12 do 15 miesiąca zakrzepicę obserwowano u 0.009% chorych z grupy BMS i u 0.09% chorych z grupy DES, RR 10.9 (95%CI;1.27-93.76) p=0.029.
Zgon 6.2% chorych w grupie BMS i 4.4% chorych w grupie DES, RR 0.9 (95%CI;0.75-1.09) p=0.29. Zawał wystąpił u 3.2% chorych vs 3.0% chorych w grupie BMS vs DES, RR 1.14 (0.89-1.45) p=0.31. W okresie od 12 do 15 miesiąca ryzyko wystąpienia zawału serca było wyższe w grupie chorych z stentem DES, RR 4.0 (95% CI;2.06-7.79) p<0.001. Ponowna rewaskularyzacja zmiany w grupie BMS 7.1% chorych, w grupie DES 4.6% chorych, RR 0.57 (95%CI;0.48-0.67) p<0.001.

WNIOSKI: W grupie chorych u których implantowano stent metalowy lub pokryty lekiem, oraz stosowano leczenie przeciwpłytkowe przez okres 12 miesięcy nie stwierdzono różnic w liczbie zakrzepic w stencie, zgonów i zawałów serca. Jednak w okresie od 12 do 15 miesiąca obserwuje się istotny wzrost przypadków zakrzepicy w stencie i zawałów serca, jednak bez wpływu na ogólną korzyść z zastosowania stentu pokrytego lekiem.