Wstęp. Cel badania
Ocena skuteczności i bezpieczeństwa stosowania nowej pochodnej rapamycyny biolimus A9, zastosowanej na stencie pokrywanym u chorych ze zmianami de novo w naczyniach wieńcowych.
Chorzy ze zmianami de novo, stenozą >50%, długość zmiany ≤24mm, w naczyniach o wymiarach 2.7 do 4.0mm, bez stentowania bezpośredniego.
Chorych randomizowano w stosunku 2:1 do grupy stentu metalowego vs pokrywanego lekiem. Jako platformę dla stentu zastosowano stent S-Stent, z minimalną ilością polimeru absorbującego lek (stent Bio-MatrixTM ). Biolimus jest pochodna rapamycyny o mniejsze lipofilności i szybszej absorpcji komórkowej.
Przed zabiegiem chorzy otrzymywali dawkę nasycającą klopidogrelu 300 mg lub tiklopidyny 500 mg, oraz ASA 300mg. Heparyna frakcjonowana w bolusie (75U/kg), a następnie w zależności od ACT. Po zabiegu chorzy otrzymywali ASA 125 2 razy dziennie i klopidogrel 75 mg przez 3 miesiące, a tiklopidynę 250 mg 2 x dziennie przez 2 tygodnie. Kontrolne badania po 1, 3 i 6 miesiącach. Angiografia z IVUS po 6 miesiącach.
Pierwszorzędowy punkt końcowy: utrata światła w stencie w obserwacji 6-miesięcznej angiograficznej.
Drugorzędowy punkt końcowy: MACE w 0, 6 i 12 miesiącu obserwacji oraz ocena angiograficzne restenozy w stencie >50% i ocena objętościowa zmiany badaniu IVUS w 6 miesiącu obserwacji.
Grupy porównywalne klinicznie i demograficznie. Również stentowano podobny rodzaj zmian w obu grupach.
Pierwszorzędowy punkt końcowy: utrata światła w stencie w obserwacji 6-miesięcznej angiograficznej wyniosła w grupie stentu uwalniającego lek 0.26±0.43mm vs 0.74±0.45mm w grupie stentu metalowego p<0.001. Podobnie utrata światła w segmencie 0.14±0.45mm vs 0.40±0.41mm w grupach odpowiednio p<0.001. Utrata światła na końcu proksymalnym i dystalnym stentu porównywalna pomiędzy grupami. Podwojenie restenozy zarówno w stencie jak i segmencie 3.9%(3-77) chorych vs 7.7%(3-39) chorych.
Drugorzędowy punkt końcowy: W obserwacji 6-miesięcznej MACE (zgon, zawał, ponowna rewaskularyzacja) wystąpił u 2.5% chorych z grupy kontrolnej (S-Stent) i u 3.8% chorych w grupie stentu pokrywanego lekiem Bio-MatrixTM. Po rocznej obserwacji 5.0% chorych vs 6.3% chorych p=0.860.
Wnioski
W pierwszym badaniu z zastosowaniem biolimusu, stent z biolimusem wykazuje wyższą skuteczność w ocenie angiograficznej po 6 miesiącach obserwacji oraz podobne wyniki kliniczne w porównaniu do stentu metalowego.
Costa RA, Lansky AJ, Abizaid A, Mueller R, Tsuchiya Y, Mori K, Cristea E, Leon MB, Sousa JE, Schmidt T, Hauptmann KE, Grube E. Angiographic results of the first human experience with the biolimus a9 drug-eluting stent for de novo coronary lesions. Am J Cardiol. 2006 Aug 15, 98(4), 443-446. [PMID]: 16893694.
Grube E, Hauptmann KE, Buellesfeld L, Lim V, Abizaid A. Six-month results of a randomized study to evaluate safety and efficacy of a Biolimus A9TM eluting stent with biodegradable polymer coating. EuroIntervention 2005, 1 (1), 53-57.