Wstęp.Cel badania

Celem pracy było porównanie skuteczności i bezpieczeństwa sotalolu i propafenonu w utrzymaniu rytmu zatokowego u chorych z nawrotowym migotaniem przedsionków.

Chorzy >18 roku życia z elektrokardiograficznie udokumentowanym migotaniem przedsionków z objawami klinicznymi, po farmakologicznej lub elektrycznej kardiowersji z przywróceniem rytmu zatokowego u chorych z nawrotowym AF.

Chorzy byli randomizowani do sotalolu n=85 chorych i otrzymywali lek w dawce 2x dziennie po 80mg. Dawka była zwiększana do 480mg/db w ciągu 72 godzin. Końcowa dawka była zmniejszana jeżeli skorygowany QT>0.5s. Propafenon rozpoczynano podawać od 150 do 300mg na dzień do 3x dziennie po 150mg n=86 chorych i u n=83 chorych stosowano placebo. U chorych wykonywano badanie kliniczne i badania dodatkowe. Kontrolne badania wykonywano w 1, 2, 4, i 6 miesiącu i następnie w interwałach 3-miesięcznych.

W grupie sotalolu 39/85 chorych miało nawrót AF lub objawy uboczne po średnio 18 miesiącach, w grupie propafenolu 26/73 chorych po 26 miesiącach a w grupie placebo 73/83 chorych średnio po 11 miesiącach (p<0.001 dla propafenonu plus sotalol vs placebo i p<0.001 propafenon vs sotalol). Analiza krzywej Kaplana-Meira pokazuje że po roku 59% chorych z grupy propafenonu i 50% chorych z grupy sotalolu było wolnych od nawrotu AF lub objawów ubocznych, ale po 30 miesiącach w grupie propafenonu 47% chorych nie miało nawrotu AF, w grupie sotalolu 25% chorych a w grupie placebo 17% chorych.