»Strona główna » Baza badań klinicznych trialBase.pl » SMILE-ISCHEMIA

trialBase.pl

Konsultacja naukowa streszczeń badań klinicznych: dr n. med. Krzysztof Stępień
Akronim
0-9   A   B   C   D   E   F   G   H   I   J   K   L   M   N   O   P   Q   R   S   T   U   W   V   X   Y   Z  
Wybierz według
Rok publikacji:
Schorzenie:
Leczenie:
Ogłoszenie wyników
Ogłoszenie wyników:
SMILE-ISCHEMIA
Survival of Myocardial Infarction Long-term Evaluation
Liczba badanych: n=349
Czas obserwacji: 6 miesięcy
Rok publikacji: 2007
Typ badania:
retrospektywne
nie
prospektywne
tak
randomizowane
tak
próba otwarta
nie
próba pojedynczo ślepa
nie
próba podwójnie ślepa
tak
z grupą placebo
tak
z grupą kontrolną
nie
jednoośrodkowe
nie
dwuośrodkowe
nie
wieloośrodkowe
tak
grupy naprzemienne
nie
grupy równoległe
nie
inne
nie
Cel badania:
Wstęp
Wyniki badania EUROPA pokazały, że bloker enzymu konwertującego powoduje poprawę kliniczną wśród nieselekcjonowanych chorych z dusznicą bolesną, w tym u chorych po przebytym zawale mięśnia sercowego. W badaniu PEACE w grupie chorych z dusznicą bolesną i z zachowaną czynnością skurczową lewej komory nie wykazano korzyści ze stosowania trandolaprilu. Analiza wyników badania HOPE wskazuje, że u chorych z dusznicą bolesną (w tym z przebytym zawałem serca) poprawa nie wynika tylko z wpływu na serce i duże naczynia.
 
Cel badania
Ocena zofenoprilu u chorych z dusznicą bolesną, po przebytym zawale mięśnia sercowego, z zachowaną funkcją lewej komory.

Kryteria włączenia:

Grupę badaną stanowiło 349 chorych po przebytym zawale, z zachowaną funkcją lewej komory z EF > 40%, z zawałem przebytym w ciągu ostatnich 6 ± 1 mies., SBP > 100 mm Hg, z przebytym leczeniem trombolitycznym oraz chorzy leczeni ACRI przez ostatnie 6 mies. Do badania nie kwalifikowano chorych ze zmianami niedokrwiennymi w EKG i kierowanych do zabiegów inwazyjnych na tętnicach wieńcowych.

Metodyka:

Randomizacja chorych do grupy placebo (n = 177) lub grupy leczonej zofenoprilem (n = 172). Lek podawano w dawce wstępnej 7,5 mg dwa razy dziennie. Dawka była podwajana w czasie kolejnych wizyt, przy braku objawów i oznak hipotensji do maksymalnej dawki 30 mg dwa razy dziennie. Jeżeli chorzy nie tolerowali dawki 7,5 mg byli wykluczani z badania, ale pozostawali w ocenie ITT (intention-to-treat). Badania kontrolne wykonywano co miesiąc przez 6 mies. U chorych oceniano EKG spoczynkowe, 24-godzinny zapis EKG i test wysiłkowy na początku i na zakończenie badania. Test wysiłkowy przeprowadzano wg protokołu Bruce’a. Niedotlenienie w teście wysiłkowym definiowano jako obniżenie odcinka ST > 1 mm. W przypadku, gdy stwierdzano obniżenie odcinka ST ≤ 0,9 mm na początku próby, jako nowe niedokrwienie przyjmowano dodatkowe obniżenie o minimum 1 mm. Nowe niedokrwienie w monitorowaniu holterowskim rozpoznawano w przypadku obniżenia odcinka ST ≥ 1 mm, trwającego ≥ 1 min.
Pierwszorzędowy punkt końcowy: wszystkie zdarzenia niedokrwienne po 6 mies. leczenia definiowane jako nowe obniżenia odcinka ST w monitorowaniu 24-godzinnym, nowe obniżenia odcinka ST w badaniu wysiłkowym, objawy dławicy w czasie wysiłku, ponowny zawał i rewaskularyzacja z powodu objawów dusznicy.
Drugorzędowy punkt końcowy: skuteczność zofenoprilu ze zmniejszeniem objawów niedokrwiennych i liczba zdarzeń sercowo-naczyniowych, w tym zgonów.

Wyniki
Średni wiek chorych wynosił 58 lat, mężczyźni stanowili 85% badanych. Nadciśnienie tętnicze stwierdzono u 45% chorych, przebyty zawał serca z załamkiem Q u 80%, cukrzycę u 17,5%, dyslipidemię u 45%. Palacze – 24% badanych. Średnia wartość BP – 128/78 mm Hg.
Grupy były porównywalne w zakresie zdarzeń niedokrwiennych w 24-godzinnym monitorowaniu wyjściowym. Średni czas trwania próby wysiłkowej wynosił 9 min. Czas od początku zawału do randomizacji – 45 dni. Średnia dawka zofenoprilu w grupie otrzymującej lek wynosiła 53 mg dziennie.
Pierwszorzędowy punkt końcowy: zdarzenia niedokrwienne wystąpiły u 60 (35,9%) chorych w grupie placebo i u 34 (20,3%) w grupie leczonej (p = 0,001). Zdarzenia niedokrwienne (zarówno obniżenia, jak i uniesienia odcinka ST) podczas 24-godzinnego monitorowania EKG wystąpiły u 26,3% chorych w grupie placebo i u 11,7% w grupie leczonej (p = 0,008). W czasie próby wysiłkowej zdarzenia wystąpiły u 11,7 vs 10,6% chorych (p = 0,018), w tym obniżenie odcinka ST u 18,4 vs 9,9% chorych odpowiednio w grupach.
Drugorzędowy punkt końcowy: poważne zdarzenia sercowo-naczyniowe odnotowano u 22 (12,7%) chorych w grupie placebo i u 8 (4,5%) w grupie leczonej (p = 0,041). Objawy uboczne wystąpiły u porównywalnej liczby chorych w obu grupach. Nie obserwowano zmian EF, wymiarów lewej komory i masy LV w badaniu echokardiograficznym pomiędzy grupami po zakończeniu badania. Liczba chorych przyjmujących inne leki była podobna w grupach.

 
Wnioski
Wyniki badania wskazują na kardioprotekcyjny efekt zofenoprilu u chorych z prawidłową funkcją lewej komory, po przebytym zawale mięśnia sercowego.

Stan chorobowy:
CHD / dusznica bolesna
Leczenie:
ACE inhibitor
Piśmiennictwo:
Borghi C, Ambrosioni E; Survival of Myocardial Infarction Long-term Evaluation Study Group. Effects of zofenopril on myocardial ischemia in post-myocardial infarction patients with preserved left ventricular function: the Survival of Myocardial Infarction Long-term Evaluation (SMILE)-ISCHEMIA study. Am Heart J. 2007 Mar, 153(3), 445.e7-14. [PMID]: 17307427.
Opracował: dr n. med. Krzysztof Stępień
Podpisujemy się pod zasadami HONcode.
Sprawdź tutaj.
Działania Fundacji Instytut Aterotrombozy
wspierane są grantem edukacyjnym
SANOFI
Współpraca:
casusMEDICAL
Technologia: