Ocena skuteczności i bezpieczeństwa terapii skojarzonej simwastatyną i ezetimibem (dawka dobowa 10 mg) u pacjentów z przewlekłą chorobą nerek.

Osoby w wieku >40 lat, z przewlekłą chorobą nerek (osoczowe stężenie kreatyniny >1,7 mg/dl u mężczyzn i >1,5 mg/dl u kobiet), bez wcześniejszego zawału serca lub rewaskularyzacji tętnic wieńcowych.

Do badania włączono 9438 pacjentów, których zrandomizowano do grupy leczonej simwastatyną w dawce dobowej 20 mg oraz ezetimibem w dawce dobowej 10 mg (n=4193), do grupy leczonej simwastatyną w dawce dobowej 20 mg (n=1054) lub do grupy otrzymującej placebo (n=4191). Wizyty kontrolne odbywały się w 2., 6. i 12. miesiącu badania, a następnie co 6 miesięcy.

Średni wiek badanych wynosił 60,2 roku, 63% badanych stanowili mężczyźni. Przy włączeniu do badania 33% pacjentów było dializowanych, średnia wartość eGFR (wyliczonego metodą MDRD) u pozostałych pacjentów wynosiła 26,6 ml/min/1,73 m². Po czterech latach obserwacji ,średnie stężenie lipoprotein LDL było o 0,77 mmol/l mniejsze w grupie simwastatyny i ezetimibu niż w grupie placebo (p=0,06; w trakcie obserwacji 14% pacjentów z grupy placebo przyjmowało również statynę zaleconą bez związku z badaniem).

Pierwszorzędowy punkt końcowy: w trakcie obserwacji wykazano 526 (11,3%) pierwszych zdarzeń sercowo-naczyniowych w grupie leczonej simwastatyną i ezetimibem i 619 (13,4%) zdarzeń w grupie placebo (RR 0,83, 95% CI 0,74–0,94, p=0,002).

W grupie leczonej terapią skojarzoną częstość występowania poważnych zdarzeń wieńcowych (zawałów serca niezakończonych zgonem i zgonów z przyczyny wieńcowej) była nieistotnie mniejsza niż w grupie placebo (4,6% v. 5%, RR 0,92, 95% CI 0,76–1,11; p=0,37) przy istotnej redukcji ryzyka wystąpienia udaru niedokrwiennego mózgu (2,8% v. 3,8%, RR 0,75, 95% CI 0,6–0,94; p=0,01) i procedur rewaskularyzacji (6,1% v. 7,6%, 95% CI 0,68–0,93; p=0,0036). W grupie leczonej simwastatyną i ezetimibem nie zaobserwowano istotnie większej liczby pacjentów zaprzestających leczenia z powodu działań niepożądanych niż w grupie otrzymującej placebo. Nie wykazano również istotnego zwiększenia ryzyka wystąpienia zapalenia wątroby (0,5% v. 0,4%), kamicy żółciowej (2,3% v. 2,3%), nowotworu złośliwego (9,4% v. 9,5%), ani zgonu z jakiejkolwiek przyczyny pozanaczyniowej (14,4% v. 13,2%). Natomiast częstość występowania miopatii była większa w grupie leczonej terapią skojarzoną o 2 przypadki na 10 000 osób na rok (0,2% vs. 0,1%).

 

Wnioski:

Redukcja stężenia lipoprotein LDL przy pomocy simwastatyny (w dawce dobowej 20 mg) i ezetimibu (w dawce dobowej 10 mg) bezpiecznie redukuje częstość występowania poważnych zdarzeń sercowo-naczyniowych u pacjentów z zaawansowaną chorobą nerek w blisko 5-letniej obserwacji.