Cel badania. Ocena wyników 3-letnich wyników klinicznych, z szczególnym uwzględniem okresu pomiędzy 1. a 3. rokiem obserwacji.

















Cel badania. Ocena wyników 3-letnich wyników klinicznych, z szczególnym uwzględniem okresu pomiędzy 1. a 3. rokiem obserwacji.

Grupę badaną stanowiło 322 chorych w wieku >18 lat ze stabilną i niestabilną dusznicą bolesną lub po przebytym zawale bez uniesienia odcinka ST, z jednym zwężeniem lub więcej w naczyniu natywnym o rozmiarze pomiędzy 2,25 do 4,5 mm, oraz z jedną z następujących cech: niedrożność naczynia na odcinku ≥15mm, zmiana w bifurkacji (średnica światła naczynia > 1,75mm), zmiana ostialna (≤5 mm od ujścia), zmiana w krętym odcinku naczynia (>45 stopni).
Punkt końcowy: złożony MACE (major adverse cardiac events), zgon, zawał i ponowna rewaskularyzacji miejsca poddanego angioplastyce (target lesion revascularization, TLR). Zakrzepica w stencie rozpoznawana zgodnie z definicją ARC (Academic Research Consortium).
Średni wiek chorych 62,5 lat, mężczyźni stanowili 76% badanych. Nadciśnienie tętnicze stwierdzono u 42% chorych, niestabilną dusznicę bolesną u 26%, przebyty zawał u 52%, cukrzycę u 18%, hiperlipidemię u 81%. Choroba wielonaczyniowa u 45% chorych. Średnia długość zmiany 18 mm. Zmiany zlokalizowane w tętnicy przedniej zstępującej u 49% chorych, w tętnicy okalającej u 24% i w prawej tętnicy wieńcowej u 27%.
Punkt końcowy: w okresie 3 lat zmarło 9 chorych w grupie z implantowanym SES i 3 chorych w grupie z implantowanym BMS (p=0,06), w tym z przyczyn sercowych 4 vs 1 chorych odpowiednio w grupach. Zawał serca stwierdzono u 6 chorych w grupie w której implantowano SES i u 15 chorych w grupie w której implantowano BMS (p=0,04). U 1 i 6 chorych odpowiednio w grupach przyczyną zawału była zakrzepica w stencie. TLR wykonano u 8 vs 53 chorych w grupie z implantowanym SES vs BMS (p<0,001). W grupie z implantowanym SES z powodu restenozy angioplastykę balonową wykonano u 4 chorych, ponownie implantowano DES u 3 chorych a jednego chorego skierowano do leczenia kardiochirurgicznego. W grupie z implantowanym BMS z powodu restenozy u 36 chorych implantowano DES, u 1 chorego ponownie BMS, u 10 wykonano angioplastykę balonową, zaś 2 chorych skierowano do leczenia kardiochirurgicznego,1 chory nie był leczony. W okresie pomiędzy 1 a 3 rokiem obserwacji TLR wykonano u 4 chorych w grupie z implantowanym SES i u 7 chorych z implantowanym BMS. W okresie 3 lat MACE wystąpił u 20 chorych (12,3%) w grupie z implantowanym SES i u 59 chorych (37,6%) w grupie z implantowanym BMS (p<0,001). W analizie podgrup, wszystkie analizowane podgrupy chorych odniosły korzyść z implantacji SES.
Zakrzepicę w stencie obserwowano u 12 chorych, w tym pewną u 7, prawdopodobną u 2 i możliwą u 3. W okresie wystąpienia zakrzepicy u 4 z 5 chorych w grupie z implantowanym SES chorzy byli leczeni jednym lekiem przeciwpłytkowym, podczas gdy 6 z 7 chorych w grupie z implantowanym BMS byli leczeni dwoma lekami przeciwpłytkowymi.
Wnioski. Obserwuje się dalsze korzyści związane z implantacji SES u chorych ze zmianami złożonymi w naczyniach wieńcowych. Późne zdarzenia niepożądane wystąpiły z podobną częstością w grupach, z rzadkimi przypadkami zakrzepicy w stencie powyżej roku od implantacji stentu.

- |
- © 2007-10.05.2025 Fundacja Instytut Aterotrombozy
- |
- www.FaktyMedyczne.pl ISSN 2081-8017
- |
- Nota prawna
- |
- Kontakt z nami
- |
- Pracuj dla nas
- |