Wstęp. Cel badania
Angioplastyka zmian w pomostach żylnych wiąże się z dużym odsetkiem powikłań i wysoką częstością restenozy. Wprowadzenie stentów metalowych poprawiło wyniki kliniczne i zmniejszyło liczbę powikłań sercowo-naczyniowych, ale restenoza utrzymuje się na poziomie 20-37%. W obecnej pracy oceniono bezpieczeństwo stosowania i skuteczność stentów pokrywanych lekami, implantowanych w pomostach żylnych.
Chorzy kierowani do planowych zabiegów z powodu zmian w pomostach żylnych.
Do grupy zakwalifikowanej do implantacji stentu pokrytego lekiem było n=61 chorych (z 69 zmianami), w grupie kontrolnej BMS n=89 chorych ( z 120 zmianami). Do grupy kontrolnej (grupa BMS) kwalifikowano chorych z zmianami <10 mm z niskim ryzykiem restenozy, zmiany w naczyniu o wymiarze >3.5 mm. Wszyscy chorzy otrzymywali ASA i tiklopidynę lub klopidogrel. W czasie zabiegu UHF celem wydłużenia ACT pomiędzy 250-300 s. Po zabiegu pacjenci kontynuowali pobieranie leków, ASA przez dalszy okres życia, tiklopidynę lub klopidogrel przez 3 lub 6 miesięcy po implantacji DES i przez 1miesiac po implantacji BMS. Badania kliniczne po 6 miesięcach. Badanie angiograficzne pomiędzy 6 a 8 miesiącem po zabiegu.
Średni wiek badanych 67 lat, mężczyźni stanowili 86% badanych. Hipercholesterolemia 61%chorych w grupie DES vs 50% chorych w grupie BMS p=0.07, nadciśnienie tętnicze 57% chorych, cukrzyca 18% chorych, przebyty MI 61% chorych. Średni wiek pomostu 9.5 lat. Dusznica niestabilna 35% chorych. Średnia liczba stentów użyta na jedną zmianę 1.2±0.61 w grupie DES vs 1.08±0.30 w grupie BMS p=0.05. Średnia długość stentu na zmianę 29.4±19.8 mm w grupie DES vs 20.4±8.8 mm w grupie BMS p<0.001.
Ocena angiograficzna: Wyjściowo referencyjny wymiar pomostu 3.06±0.65 mm w grupie DES vs 3.30±0.96 mm w grupie BMS p=0.08. Minimalny wymiar światła pomostu 1.01±0.44 mm vs 1.24±0.59 mm p=0.009. Po zabiegu różnica w wymiarze światła i w minimalnym wymiarze światła znacząco wyższa w grupie BMS. Po 6 miesiącach kontrolne badanie angiograficzne wykonano u 43 chorych (50 zmian) w grupie DES i u 61chorych (86 zmian) w grupie BMS. Utrata światła wyniosła 0.37±0.97 mm w grupie DES vs 1.09±1.10 mm w grupie BMS p=0.003. Częstość restenozy w segmencie 5(10%) chorych w grupie DES vs 23(26.7%) chorych w grupie BMS p=0.03.
Wyniki kliniczne: W czasie pobytu szpitalnego liczba powikłań podobna w grupach (MACE, zgon sercowy, zawał, rewaskularyzacja) 4(6.6%) chorych w grupie DES vs 5(5.6%) chorych w grupie BMS. Po 6 miesiącach MACE stwierdzono u 7(11.5%) chorych vs 25(28.1%) chorych w grupach odpowiednio p=0.016. Głowna różnica dotyczyła ponownych rewaskularyzacji (p=0.003). Nie było przypadków zakrzepicy w stentach.
Czynnikami niezależnymi związanymi z wystąpieniem MACE w ciągu 6 miesięcy, w analizie regresyjnej była cukrzyca HR 3.03 p=0.008, użycie BMS HR 2.53 p=0.03, wiek pomostu HR 1.10 p=0.02.
Wnioski
Zastosowanie stentów pokrywanych w zmianach zlokalizowanych w pomostach żylnych wiąże się z lepszymi wynikami średnioterminowymi, w porównaniu do stentów metalowych.
Ge L, Iakovou I, Sangiorgi GM, Chieffo A, Melzi G, Cosgrave J, Montorfano M, Michev I, Airoldi F, Carlino M, Corvaja N, Colombo A. Treatment of saphenous vein graft lesions with drug-eluting stents: immediate and midterm outcome. J Am Coll Cardiol. 2005 Apr 5, 45(7), 989-994. [PMID]: 15808752.
drukuj
