Grupę badaną stanowiło 135 chorych w wieku 18–75 lat, z chorobą wieńcową lub ekwiwalentem choroby wieńcowej według NCEP ATP III (National Cholesterol Education Program Adult Treatment Panel).

Randomizacja w stosunku 2:1 do grupy otrzymującej 900 mg dalcetrapibu (n=89) lub do grupy placebo (n=46). Badanie poprzedzone leczeniem atorwastatyną w dawce 10–80 mg dla obniżenia stężenia LDL do wartości poniżej 100 mg/dl. Po osiągnięciu wartości docelowych chorych randomizowano do grupy leczonej przez 24 tygodnie. W drugiej fazie, w grupie chorych otrzymujących dalcetrapib (n=52) lub placebo (n=23) kontynuowano leczenie przez dalsze 24 tygodnie. Wszyscy chorzy otrzymywali atorwastatynę przez cały okres badania.

Pierwszorzędowy punkt końcowy: zmiana stężenia HDL po 24 i 48 tygodniach leczenia.

Drugorzędowy punkt końcowy: zmiany w lipidogramie, stężeniu apolipoproteiny A-I, CRP, aktywności CEPT. Objawy uboczne związane z leczeniem.

Średni wiek chorych wynosił 61 lat, 79% badanych stanowili mężczyźni. Nadciśnienie tętnicze stwierdzono u 69% chorych, dusznicę bolesną u 48%, cukrzycę u 54%, hiperlipidemię u 36%. Palacze – 12% badanych. Średni BMI – 30 kg/m², średnia wartość BP – 127/76 mm Hg. Średnie stężenie HDL – 41 mg/dl, LDL – 77 mg/dl, TG – 141 mg/dl i cholesterolu – 146 mg/dl.

Pierwszorzędowy punkt końcowy: średnie stężenie HDL było istotnie statystycznie wyższe w grupie leczonej dalcetrapibem zarówno po 24 jak i po 48 tygodniach leczenia. Wzrost wyniósł 12,8 mg/dl (33,4%) w grupie leczonej i 0,5 mg/dl (3,5%) w grupie placebo. Po 48 tygodniach wzrost o 13,8 mg/dl (33,8%) vs. 1,4 mg/dl (3,7%) odpowiednio w grupach (p<0,0001). Już po 2 tygodniach leczenia zaobserwowano wzrost stężenia HDL, który utrzymał się na podobnym poziomie do zakończenia badania.

Drugorzędowy punkt końcowy: nie obserwowano różnic w stężeniu LDL, TG i CRP podczas badania. Po 48 tygodniach leczenia stężenie lipoproteiny A-I było istotnie statystycznie wyższe w grupie leczonej (22,0 mg/l vs. 9,8 mg/l, p=0,025). Natomiast aktywność CEPT była istotnie niższa zarówno po 24 (spadek aktywności o 14,4 pmol/µl/godz. vs. 0,1 pmol/µl/godz., p<0,0001) jak i 48 tygodniach leczenia (spadek aktywności o 15,3 pmol/µl/godz vs. 2,2 pmol/µl/godz., p<0,0001).

Liczba objawów ubocznych zgłaszanych w czasie badania przez chorych z poszczególnych grup była podobna. Również objawy uboczne związane z leczeniem wystąpiły u podobnej liczby chorych (39% chorych w grupie leczonej vs. 33% chorych w grupie placebo). Wartości ciśnienia tętniczego były stabilne przez cały okres badania i porównywalne w grupach. W pojedynczych przypadkach obserwowano w obu grupach wzrost stężenia fosfokinazy kreatyniny, ALT (alanine aminotransferase), AST (aspartate aminotransferase), natomiast stężenia sodu, potasu i aldosteronu były prawidłowe i stałe przez cały okres badania u wszystkich chorych.

Wnioski

Darcetrapib w dawce 900 mg skutecznie obniża stężenie HDL. Nie obserwowano zmian w wartościach ciśnienia tętniczego lub większej liczby objawów ubocznych w porównaniu z grupą placebo.