Wstęp. Cel badania
Celem pracy była ocena odległa wyników strategii postępowania u chorych z NSTEMI, wczesnej inwazyjnej (angiografia, a następnie rewaskularyzacja) versus zachowawcza (angiografia u choirych z objawami niedokrwiennymi). We wcześniejszych pracach wykazano korzyść w obserwacji 4-miesięcznej w redukcji zgonów, zawałów i nawrotu niedokrwienia (redukcja o 44% p=0.001), ale już po roku liczba zgonów i zawałów była porównywalna pomiędzy grapami (redukcja 9% p=NS).
Chorzy z NSTEMI (z niestabilną dusznicą lub zawałem serca bez uniesienia ST).
Chorzy kwalifikowani do badania do 48 godzin od początku objawów bólowych w klp. Badanie angiograficzne wykonywano do 72 godzin w ramieniu inwazyjnym n=895 chorych, a następnie wykonywano procedury zabiegowe. W grupie konserwatywnej n=915 chorych jak i inwazyjnej stosowano optymalne leczenie LBA, ASA, enoxaparyną a tienoipirydyny i antagoniści GP 2b3a stosowano w zależności od sytuacji. Stentowanie naczyń wykonywano w przypadku stenozy ≥70% lub ≥50% w LAD.
Pierwszorzędowy punkt końcowy: zgon lub zawał.
Średni czas obserwacji wyniósł 5 lat. W obserwacji 3-letniej jest 99.8%, 4-letniej 91% i 5-letniej 59% chorych. Porównywalna liczba chorych pobiera statyny (80%), ASA (81%), LBA (61%) i ACEI (30%) na koniec obserwacji. Liczba chorych u których wykonano CABG/PCI wyniosła 543 grupie leczonej interwencyjnie i 345 w grupie leczonej strategią zachowawczą.
Pierwszorzędowy punkt końcowy: wystąpił u 142(16.6%) chorych z grupy leczonej inwazyjnie vs 178(20.0%) chorych w grupie leczonej zachowawczo OR 0.78 (95%CI;0.61-0.99) p=0.044. Podobny stopień redukcji ryzyka osiągnięto w punkcie złożonym zgon z przyczyn sercowych i zawału 105(12.2%) chorych z grupy leczonej inwazyjnie vs 139(15.9%) chorych leczonych w grupie zachowawczej OR 0.74 (95%CI;0.56-0.97) p=0.030. Zgony u 102(7.3%) chorych vs 132(15.1%) chorych w grupach odpowiednio OR 0.76 (95%CI;0.58-1.00) p=0.054.
Łączne ryzyko zgonu lub zawału nie różniło się w grupach w pierwszym roku obserwacji, ale w obserwacji 5-letniej wyniosło 16.6% w grupie leczonej interwencyjnie vs 20% w grupie leczonej zachowawczo (różnica 3.4%). Największą korzyść z leczenia interwencyjnego odnieśli chorzy wysokiego ryzyka zgonu lub zawału serca, a ryzyko zgonu i zawału uległo znaczącej redukcji OR 0.44 (95%CI;0.25-0.76).
Wnioski
U chorych z ACS NSTEMI, rutynowa strategia inwazyjna daje w obserwacji odległej redukcję liczby zgonów i zawałów i jest szczególnie korzystna w grupie wysokiego ryzyka. Obecne wyniki powinny być wsparciem dla narodowych i międzynarodowych zaleceń w zakresie ustalania czynników stratyfikacyjnych w ACS.
Fox KA, Poole-Wilson P, Clayton TC, Henderson RA, Shaw TR, Wheatley DJ, Knight R, Pocock SJ. 5-year outcome of an interventional strategy in non-ST-elevation acute coronary syndrome: the British Heart Foundation RITA 3 randomised trial. Lancet. 2005 Sep 10, 366(9489), 914-920. [PMID]: 16154018.
drukuj
