

















Pierwszorzędowy punkt końcowy: zmiana stanu klinicznego oceniana jako zgon, pogorszenie niewydolności serca lub zmiany w objawach w 5 dniu leczenia.
Drugorzędowy punkt końcowy: Poziom BNP w 24 godzinie leczenia, ocena własna chorych w 6 godzinie leczenia, zgon lub pogorszenie niewydolności serca, czas leczenia szpitalnego, zgony w obserwacji 90-dniowej.
Pierwszorzędowy punkt końcowy: Poprawę stanu zdrowia stwierdzono u 76% chorych w grupie lewosimendanu w porównaniu do 65% chorych w grupie kontrolnej p=0.001 w 5 dniu obserwacji.
Drugorzędowy punkt końcowy: Pogorszenie stanu zdrowia oceniane jako nasilenie duszności, obrzęk płuc i pogorszenie wydolności nerek obserwowano u 15% chorych w grupie lewosimendanu i u 26% chorych w grupie kontrolnej. Poziom BNP był niższy w grupie lewosimendanu p<0.001 w 5 dniu po leczeniu, bez różnic w 30 dniu. Pobyt szpitalny w grupie lewosimendanu 7 dni w grupie kontrolnej 8.9 dnia p=0.006. Zgon stwierdzono u 15.1% chorych w grupie lewosimendanu i u 11.6% chorych w grupie kontrolnej w 90 dniu obserwacji p=NS.
Objawy uboczne częściej występowały w grupie lewosimendanu w porównaniu do grupy kontrolnej, hipotonia 49.2% vs 35.5% chorych, bóle głowy 29.4% vs 14.6% chorych, częstoskurcz komorowy 24.1% vs 16.9% chorych, migotanie przedsionków 8.4% vs 0.2% chorych.
WNIOSKI: Leczenie lewosimendanem chorych w ostrej fazie niewydolności serca jest związane z szybszą poprawą w ocenie klinicznej w 5 dniu leczenia.

- |
- © 2007-11.05.2025 Fundacja Instytut Aterotrombozy
- |
- www.FaktyMedyczne.pl ISSN 2081-8017
- |
- Nota prawna
- |
- Kontakt z nami
- |
- Pracuj dla nas
- |