Chorzy otrzymywali 500mg ASA i bolus heparyny 60U/kg iv. Po randomizacji leczeni GIK we wlewie przez 24 godziny z prędkością 1.8 ml/kg/godz (GIK 40IU insuliny, 64 mmol KCL i 20% glukoza 1000ml) n=155 chorych lub bez leczenia GIK n=157 chorych. Kontrolne pomiary glukozy i K co 8 godzin. Leczenie reperfuzyjnej PCI lub farmakologiczne alteplazą. Podawanie abciximabu było typowym postępowaniem zarówno po PCI jak i reperfuzji farmakologicznej i wlew kontynuowano przez 12 godzin. Po zabiegu PCI stosowano ASA 200 mg i klopidogrel 75 mg przez 4 tygodnie.

Pierwszorzędowy punkt końcowy: procent uratowanego mięśnia LV (salvage index).

Drugorzędowy punkt końcowy: Liczba zgonów w obserwacji 6-miesięcznej.

Pierwszorzędowy punkt końcowy: Wskaźnik uratowanego mięśnia wynosił dla GIK 0.50 (25 i 75 percentyl;0.18-0.87) i 0.48 (25 i 75 percentyl;0.27-0.78) w grupie kontrolnej p=0.96. W ocenie podgrup nie wykazano różnic w grupie chorych przyjętych do szpitala <8 godzin, czas door-to-reperfusion >1 godziny, reperfuzja przez PCI, reperfuzja przez PCI <8 godzin, uniesienie ST, klasa Killipa 1, kobiety. Tylko w grupie chorych z cukrzycą obserwowano wyraźną poprawę 0.19 (95%CI;0.01-0.37).

Drugorzędowy punkt końcowy: Zgony w obserwacji 6-miesięcznej wynosiły 5.8% w grupie GIK vs 6.4% w grupie kontrolnej RR 0.92 (95%CI;0.37-2.26) p=0.85. Ponowny zawał 3.9% chorych w grupie GIK vs 2.5% chorych w grupie kontrolnej p=0.73.

 

Rutynowe stosowanie GIK u chorych z AMI nie powoduje poprawy w zmniejszeniu uszkodzenia mięśnia sercowego. Terapia ta daje poprawę tylko u chorych z cukrzycą.