Grupę badaną stanowiło 149 chorych z EF < 40% i umiarkowanym poszerzeniem lewej komory (indeks końcoworozkurczowej objętości > 75 ml/m²) w przebiegu kardiomiopatii idiopatycznej, niedokrwiennej lub nadciśnieniowej, bez objawów niewydolności serca w ciągu ostatnich 2 mies. (I klasa wg NYHA). Do badania nie włączano chorych stosujących BB, natomiast wymagane było leczenie ACEI/ARB w ciągu ostatnich 3 mies.

Randomizacja chorych do grupy otrzymującej 200 mg bursztynianu metoprololu dziennie (n = 48), do grupy otrzymującej 50 mg bursztynianu metoprololu dziennie (n = 48) lub do grupy placebo (n = 53). Dawki leków zwiększano stopniowo do maksymalnej tolerowanej lub maksymalnej dawki. Ocenę echokardiograficzną końcowoskurczowej i końcoworozkurczowej objętości, masy lewej komory i EF przeprowadzano wyjściowo oraz po 6 i 12 mies.
Pierwszorzędowy punkt końcowy: zmiana objętości końcowoskurczowej lewej komory po okresie leczenia.

Średni wiek chorych wynosił 66 lat, mężczyźni stanowili 74% badanych. Przebyte PCI/CABG stwierdzono u 42% chorych, cukrzycę u 30%. Średni BMI – 28 kg/m², średnia wartość BP – 125/73 mm Hg.
Przyczyną dysfunkcji lewej komory była kardiomiopatia niedokrwienna u 54% chorych, idiopatyczna u 29%, w przebiegu nadciśnienia u 12%, inna przyczyna u 5%. W grupie mniejszej dawki, 50 mg dziennie leku przyjmowało 87% chorych, w grupie dużej dawki 200 mg dziennie przyjmowało 68% chorych. Po roku częstość pracy serca była mniejsza o 3 bpm w grupie placebo, o 8 bpm w grupie małej dawki i o 12 bpm w grupie dużej dawki. Nie obserwowano różnic w ciśnieniu tętniczym pomiędzy grupami.
Pierwszorzędowy punkt końcowy: wyjściowo wymiary lewej komory i EF były porównywalne w grupach. Po roku leczenia spadek objętości lewej komory był istotnie statystycznie większy w grupie otrzymującej dużą dawkę metoprololu zarówno w porównaniu z wartością wyjściową, jak i w porównaniu z grupą placebo (p < 0,05). W grupie małej dawki obserwowano statystycznie istotny spadek objętości lewej komory w porównaniu z wartością wyjściową (p < 0,05), nie stwierdzono różnic w porównaniu z grupą placebo. Spadek ten dla grupy dużej dawki wyniósł 14 ml/m², dla grupy małej dawki 8 ml/m² i dla grupy placebo 4 ml/m². Efekt ten obserwowano już w 6 mies. badania. Podobne wyniki uzyskano dla objętości końcoworozkurczowej.
Po 12 mies. EF nie zmieniła się w grupie placebo, natomiast istotny statystycznie wzrost obserwowano zarówno w grupie małej, jak i dużej dawki leku (p < 0,05). Masa lewej komory, pomimo że uległa obniżeniu w grupach leczonych w porównaniu z wartościami wyjściowymi, to jednak uzyskany wynik nie osiągnął istotności statycznej.
Objawy uboczne obserwowano u podobnego odsetka chorych, podobnie jak przerwanie leczenia z powodu poważnych objawów ubocznych. W czasie trwania badania zmarło po 2 chorych w grupie placebo i w grupie małej dawki i 4 chorych w grupie dużej dawki metoprololu, w tym odnotowano 7 zgonów z przyczyn sercowo-naczyniowych.