Stosowanie środków kontrastowych powoduje u części chorych odwracalną ostrą niewydolność nerek, zazwyczaj rozpoczynającą się wkrótce po podaniu tych środków. W prewencji nefropatii indukowanej przez środki kontrastowe (contrast-induced nephrotoxicity, CIN) proponuje się podawanie roztworu soli i użycie środków nisko- lub izoosmolarnych. Dodatkowo, N-acetylocysteina (N-acetylcystein, NAC) podana chorym działa jak substancja usuwająca wolne rodniki. Ostatnio proponuje się stosowanie dwuwęglanu sodu i kwasu askorbinowego.

















Stosowanie środków kontrastowych powoduje u części chorych odwracalną ostrą niewydolność nerek, zazwyczaj rozpoczynającą się wkrótce po podaniu tych środków. W prewencji nefropatii indukowanej przez środki kontrastowe (contrast-induced nephrotoxicity, CIN) proponuje się podawanie roztworu soli i użycie środków nisko- lub izoosmolarnych. Dodatkowo, N-acetylocysteina (N-acetylcystein, NAC) podana chorym działa jak substancja usuwająca wolne rodniki. Ostatnio proponuje się stosowanie dwuwęglanu sodu i kwasu askorbinowego.

Grupę badaną stanowiło 326 chorych w wieku > 18 lat, kierowanych do planowego zabiegu angiografii wieńcowej lub obwodowej, ze stężeniem kreatyniny ≥ 2 mg/dl lub z obniżonym GFR < 40 ml/min/1,73 m2.
Randomizacja chorych do grupy otrzymującej roztwór soli 1 mg/kg/godz. lub 0,5 mg/kg/godz. w przypadku EF < 40%, 12 godz. przed zabiegiem i po nim oraz NAC (n = 111), do grupy otrzymującej dwuwęglan sodu (154 mEq/l w roztworze dekstrozy i wody zgodnie z protokołem Mehran) w bolusie 3 ml/kg/godz. podawanym przez godzinę przed podaniem kontrastu i 1 ml/kg/godz. przez 6 godz. po zabiegu i NAC (n = 108 chorych), lub do grupy, w której podawano roztwór soli z kwasem askorbinowym w dawce 3 g dożylnie na 2 godz. przed zabiegiem, następnie 2 g wieczorem i rano po zabiegu oraz NAC (n = 107). Wszystkim chorym NAC podawano w dawce 1200 mg dwa razy dziennie na dzień przed zabiegiem, w dniu zabiegu i dzień po zabiegu. Wskaźnik ryzyka wyliczano wg wzoru Mehran. Wszyscy badani otrzymywali iodiksanol, niejonowy niskoosmolarny środek kontrastowy.
Pierwszorzędowy punkt końcowy: wzrost stężenia kreatyniny ≥ 25% od wartości wyjściowej, do 48 godz. po podaniu kontrastu, lub niewydolność nerek wymagająca dializy.
Drugorzędowy punkt końcowy: wzrost stężenia kreatyniny ≥ 0,5 mg/dl i wzrost GFR ≥ 25% do 48 godz. po zabiegu.
Pierwszorzędowy punkt końcowy: wystąpił u 11 (9,9%) chorych otrzymujących roztwór soli, u 2 (1,9%) chorych w grupie otrzymującej dwuwęglan sodu (p = 0,019 w porównaniu z pozostałymi grupami) i u 10 (10,9%) chorych w grupie otrzymującej kwas askorbinowy.
Drugorzędowy punkt końcowy: zwiększenie stężenia kreatyniny obserwowano u 12 (10,9%) chorych w grupie otrzymującej roztwór soli, u 1 chorego (0,9%) w grupie otrzymującej dwuwęglan sodu (p < 0,003 w porównaniu z pozostałymi grupami) i u 10 (10,3%) chorych w grupie otrzymującej kwas askorbinowy. Podobnie obniżenie GFR w grupach odpowiednio u 10 (9,2%) chorych, 1 (0,9%) chorego (p < 0,009) i 10 (10,3%) chorych.
Analiza podgrup badania wykazała, że tylko chorzy otrzymujący dwuwęglan sodu odnieśli korzyść z zastosowanego leczenia, zarówno w grupie otrzymującej dużą, jak i małą dawkę kontrastu, z cukrzycą i bez cukrzycy, z wysokim i niskim ryzykiem rozwoju CIN.

- |
- © 2007-11.05.2025 Fundacja Instytut Aterotrombozy
- |
- www.FaktyMedyczne.pl ISSN 2081-8017
- |
- Nota prawna
- |
- Kontakt z nami
- |
- Pracuj dla nas
- |