Wstęp
Abciksimab, antagonista receptora GP IIb/IIIa stosowany w ostrym zawale serca z uniesieniem odcinka ST (ST-segment elevation myocardial infarction, STEMI), cechuje się dużą skutecznością w poprawie klinicznej i angiograficznej wyników leczenia. Z tego powodu abciksimab jest zalecany zarówno przez europejskie, jak i amerykańskie towarzystwa kardiologiczne w leczeniu chorych ze STEMI. Wczesne wdrożenie leku przed przybyciem do pracowni hemodynamicznej wiąże się ze wzrostem liczby chorych z drożną tętnicą dozawałową i przepływem TIMI 3, w porównaniu z opóźnionym podaniem leku w pracowni.
Cel badania
Ocena wyników angiograficznych, reperfuzji tkankowej, wielkości uszkodzenia mięśnia sercowego i funkcji lewej komory u chorych z AMI w zależności od czasu podania abciksimabu.
Grupę badaną stanowiło 210 chorych z zawałem serca, kierowanych do zabiegu inwazyjnego na naczyniach wieńcowych (percutaneous coronary intervention, PCI), niezależnie od wieku, z objawami klinicznymi trwającymi do 12 godz. od ich początku, z uniesieniem odcinka ST > 1 mm w dwóch sąsiadujących odprowadzeniach. Z badania wykluczono chorych z asynergią skurczu lewej komory stwierdzoną we wcześniejszych badaniach.
Randomizacja chorych do grupy wczesnego podania abciksimabu, w której lek podawano na oddziale ratunkowym (n = 105), lub do grupy późnego podania abciksimabu, w której chorzy otrzymywali lek po wykonaniu angiografii (n = 105). Abciksimab podawano w dawce 0,25 mg/kg m.c. w bolusie, a następnie we wlewie 0,125 µg/kg m.c./min przez 12 godz. Po randomizacji chorzy otrzymywali bolus UFH w dawce 70 U/kg m.c. (maksymalnie 7000 U) razem z 250 mg ASA na oddziale ratunkowym. Dodatkowe dawki UFH podawano celem wydłużenia ACT do 200 s. Wszystkim chorym implantowano stent. Po PCI podawano we wlewie ciągłym heparynę w dawce 7 U/kg m.c./godz. Po zabiegu chorzy otrzymywali 300 mg klopidogrelu, a następnie zgodnie z zaleceniami 100 mg ASA i 75 mg klopidogrelu dziennie. Preferowano dostęp z tętnicy udowej. U chorych oceniano przepływ TIMI, przepływ korelowany liczbą klatek filmu (corrected TIMI frame count, cTFC), przepływ tkankowy (myocardial blush grade, MBG), przeprowadzono ocenę echokadiograficzną funkcji lewej komory z oceną indeksu kurczliwości ścian (wall motion score index, WMSI).
Pierwszorzędowy punkt końcowy: ocena przepływu TIMI przed wykonaniem PCI, dodatkowo ocena cTFC i MBG.
Drugorzędowy punkt końcowy: wielkość masy zawału oceniana jako stężenie markerów uszkodzenia serca oraz funkcja lewej komory po pierwszym miesiącu po zawale.
Średni wiek chorych wynosił 65 lat, mężczyźni stanowili 75% badanych. Nadciśnienie tętnicze stwierdzono u 47% chorych, cukrzycę u 29%, hiperlipidemię u 40%. Palacze – 47% badanych. Niski wskaźnik ryzyka TIMI miało 38% chorych, w ≥ 2 klasie Killipa znajdowało się 21% chorych. Czas do włączenia abciksimabu w grupie leczonej na oddziale ratunkowym wynosił 23 min, w grupie późnego podania leku 60 min (p = 0,001).
Pierwszorzędowy punkt końcowy: przepływ TIMI 3 stwierdzono u 24% chorych w grupie wczesnego podania abciksimabu i u 10% chorych w grupie późnego podania leku (p = 0,01). cTFC wyniósł 78 vs 92 klatki filmu odpowiednio w grupach (p = 0,001). MBG 3 odpowiednio 15 vs 6% chorych w grupach (p = 0,02). W analizie wieloczynnikowej tylko wczesne podanie abciksimabu wiązało się z uzyskaniem przepływu TIMI 3 (OR 2,90; 95% CI 1,3–6,6; p = 0,01). Po wykonaniu PCI przepływ MBG 3 uzyskano u 79% chorych w grupie wczesnego podania leku i u 58% chorych w grupie późnego podania leku (p = 0,001).
Drugorzędowy punkt końcowy: obniżenie odcinka ST ≥ 70% po 60 min od wykonania PCI obserwowano u 50% chorych w grupie wczesnego podania leku i u 35% chorych w grupie późnego podania leku (p = 0,03). Maksymalne stężenie CKMB wynosiło 282 vs 362 ng/ml odpowiednio w grupach (p = 0,06). W badaniu echokardiograficznym po wykonaniu PCI nie wykazano różnic pomiędzy grupami w ocenianych parametrach. Po miesiącu w grupie wczesnego podania leku EF wynosiła 51%, w grupie późnego podania 47% (p = 0,01). WMSI 1,4 vs 1,5 odpowiednio w grupach (p = 0,01).
MACE wystąpiły u 6 chorych w grupie wczesnego podania abciksimabu i u 9 chorych w grupie późnego podania leku (p = 0,42). Również krwawienia wystąpiły u podobnej liczby chorych w grupach (8,6 vs 5,7% chorych, p = 0,44).
Wnioski
U chorych z zawałem serca, kierowanych do pierwotnej angioplastyki, wczesne wdrożenie leczenia abciksimabem wiąże się z lepszymi wynikami angiograficznymi oraz większą poprawą funkcji lewej komory po miesiącu obserwacji.
Maioli M, Bellandi F, Leoncini M, Toso A, Dabizzi RP. Randomized early versus late abciximab in acute myocardial infarction treated with primary coronary intervention (RELAx-AMI Trial). J Am Coll Cardiol. 2007 Apr 10, 49(14), 1517-1524. [PMID]: 17418289.
drukuj
