Wstęp. Cel badania
W przewlekłych nefropatiach BP jest ważnym czynnikiem progresji choroby i redukcja BP jest czynnikiem nefroprotekcyjnym. Stosowanie u takich chorych leków blokujących układ RAA uzyskuje się dalszą nefroprotekcję. W dokonanej metaanalizie chorych z niewydolnością końcową nerek z przyczyn nie cukrzycowych obniżenie SBP poniżej 120 mmHg nie jest korzystniejsze niż wartości 120-130, a przy SBP 110mmHg i niżej nawet przyspieszenie progresji choroby. Celem obecnej pracy jest porównanie intensywnego leczenia BP w porównaniu do metod konwencjonalnych.
Chorzy w wieku 18-70 lat z nefropatią niecukrzycową , którzy nie przyjmowali ACEI w ciągu 6 tygodni przed włączeniem do badania, z utrzymującym się białkomoczem. Białkomocz był definiowany jako utrata 1g białka w ciągu 24 godzin przez ostatnie trzy miesiące, bez cech zapalenia dróg moczowych i niewydolności serca.
Chorzy w okresie wstępnym otrzymywali dietę małosolną i diuretyki (tiazydowe i pętlowe). Dążono do uzyskania obniżenie DBP<90mmHg farmakologicznie z wyłączeniem leków z grupy ACEI, ARB i CCCs (dihydropirydynowe pochodne). Po tym okresie włączano chorym ramipril w dawce 2.5mg/dz zwiększając dawkę o 5mg/dz co tydzień do maksymalnej tolerowanej z obniżaniem dawek leków dodatkowych celem osiągnięcia DBP <90mmHg w okresie 6 tygodni. Następnie chorych randomizowano do grupy konwencjonalnie leczonej n=169 chorych celem osiągnięcia DBP <90mmHg , SBP niezależnie i grupy intensywnie leczonej n=169 chorych celem osiągnięcia DBP <90mmHg i SBP <130mmHg i w tym celu dodatkowo chorym włączano felodypinę (CCCs).
Pierwszorzędowy punkt końcowy: czas do pełnej niewydolności nerek (ESRD-end-stage renal disease) w ciągu 36-miesięcznej obserwacji (analiza intention-to-treatment).
Nie było różnic w grupach konwencjonalnie i intensywnie leczonej, również w podziale na podgrupę z białkomoczem do 3g/dobę i powyżej 3g/dobę. Liczba chorych otrzymujących ramipril w obu grupach była porównywalna. W grupie intensywnie leczonej dwie trzecie otrzymywało dodatkowo felodypinę. Wartości ciśnień, GFR, poziomu kreatyniny utraty białka, mocznika i sodu z moczu były podobne w grupach. Również w zakresie gospodarki lipidowej wartości były podobne.
W okresie obserwacji 38(27%)/167 chorych w grupie intensywnie leczonej i 34(20%)/168 chorych w grupie leczonej konwencjonalnie osiągnęło pełna niewydolność nerek (ESRD) HR 1.00 (95%CI;0.61-1.64) p=0.99. Podobnie w grupie z białkomoczem do 3g/dobę HR 1.06 (95%CI;0.51-2.20) p=0.89, a w grupie powyżej 3g/dobę HR 1.09 (95%CI;0.55-2.19) p=0.81. W analizie wieloczynnikowej płeć męska (p=0.002), wysoki poziom kreatyniny (p<0.0001), białkomocz 9p<0.0001) i MAP (p=0.02) były niezależnymi czynnikami związanymi z wzrostem ryzyka ESRD. Przy ocenie SBP i DBP niezależnie od MAP okazało się, że SBP jest również niezależnym czynnikiem (p=0.0001), a DBP nie (p=0.26).
Wnioski
U chorych z nefropatią nie cukrzycową leczonych ACEI (ramipril), dalsze dodatkowe obniżanie BP przy pomocy CCCs (felodypina) nie powoduje zahamowania progresji choroby.
Ruggenenti P, Perna A, Loriga G, Ganeva M, Ene-Iordache B, Turturro M, Lesti M, Perticucci E, Chakarski IN, Leonardis D, Garini G, Sessa A, Basile C, Alpa M, Scanziani R, Sorba G, Zoccali C, Remuzzi G; REIN-2 Study Group. Blood-pressure control for renoprotection in patients with non-diabetic chronic renal disease (REIN-2): multicentre, randomised controlled trial. Lancet. 2005 Mar 9, 365(9463), 939-946. [PMID]: 15766995.
drukuj
