Wstęp. Cel badania

Ocena działania amiodaronu, sotalolu i digoksyny w szybkim podaniu iv u chorych ze świeżo powstałym migotaniem przedsionków.

Chorzy ze świeżo wykrytym migotaniem przedsionków.

Chorzy byli randomizowani do grupy amiodaronu n=52, sotalolu n=45 i digoksyny n=43. Sotalol był podawany w dawce 1.5mg/ kg m.c przez 10 minut. Amiodaron w dawce 10mg/kg przez 30 minut, a digoksyna w dawce 500ug przez 20 minut, a następnie co 6 godzin dawkę 250ug, jeżeli czynność serca była >100/min. U chorych >75r.ż dawkę sotalolu i amiodaronu zmniejszano o połowę. Po uzyskaniu rytmu zatokowego leczenie kontynuowano w postaci doustnej sotalol 80mg 2x dziennie, amiodaron 200mg 2x dziennie, digoksyna 250ug 1x dziennie. U chorych rejestrowano co 15 minut i oceniano czas powrotu rytmu zatokowego. Jeżeli po 12 godzinach od podania leku nie uzyskiwano rytmu zatokowego wykonywano kardiowersję. Częstość rytmu oceniano w 30 minucie, 3, 6, 9 i 12 godzinie.

Szybki wlew sotalolu i amiodaronu szybciej przywraca rytm zatokowy niż digoksyna, ale liczba chorych u których powrócił rytm zatokowy jest podobny w grupach amiodaron 51%chorych, sotalol 44% i digoksyna 50% chorych. Również podobnie wygląda ilość chorych, u których uzyskano powrót rytmu zatokowego  kardiowersji amiodaron 94%chorych, sotalol 95% i digoksyna 98% chorych. Najbardziej wyrażone objawy uboczne były po amiodaronie [niedociśnienie].