Chorzy randomizowani do grupy z stentowaniem naczynia głównego i poszerzeniem odgałęzienia n=47 chorych, lub do grupy ze stentowaniem obu naczyń n=44 chorych. Cross-over w przypadku dobrego przepływu w odgałęzieniu, po implantacji stentu w naczyniu głównym, lub w przypadku braku poprawy po plastyce balonowej odgałęzienia implantowano stent. ASA i klopidogrel stosowano przez rok po zabiegu. Abciximab otrzymało 59% chorych.

Pierwszorzędowy punkt końcowy: ocena kliniczna i angiograficzna grup.

Średni wiek badanych 59 lat, mężczyźni stanowili 79% badanych. Palaczy 45% badanych. Hipercholesterolemia 72% chorych, nadciśnienie tętnicze 58% chorych, cukrzyca 40% chorych, niestabilna dusznica 88% chorych, przebyty zawał 29% chorych. Angiograficznie umiejscowienie zmian i typ porównywalny w grupach. Średni wymiar naczynia głównego 3.0 mm, odgałęzienia 2.5 mm.
Pierwszorzędowy punkt końcowy: Klinicznie poważne zdarzenia sercowo-naczyniowe wystąpiły u 3 chorych z grupy w której stentowano naczynie główne (2 chorych zawał serca i zgon 1 chorego), w grupie stentowanej kompleksowo zgon 1 chorego w przebiegu zakrzepicy podostrej w stencie.
Angiograficznie ponownie oceniono 80(88%) chorych. Wymiar naczynia głównego i odgałęzienia oraz stopień stenozy po 6 miesiącach podobny w grupach. Restenoza w naczyniu głównym wystąpiła u 1(2%) chorego z grupy w której stentowano naczynie główne i u 4(10%) chorych z grupy stentowanej kompleksowo. Restenoza w odgałęzieniu odpowiednio w grupach u 2(5%) chorych i 6(15%) chorych. W ocenie IVUS utrata powierzchni w stencie podobna w grupach 1.7mm2 vs 1.9 mm2.

Wnioski

Obie strategie postępowania wiążą się z znaczącą redukcją restenozy, bez różnic w wynikach klinicznych i angiograficznych. Proste stentowanie naczynia głównego z poszerzeniem odgałęzienia jest równie skuteczne jest stentowanie obu naczyń.