Reperfuzja uprzednio niedokrwionego mięśnia sercowego prowadzi do odpowiedzi zapalnej, która może być przyczyną dalszego uszkodzenia mikrokrążenia. W zapoczątkowaniu procesu zapalnego w ścianie naczynia pośredniczą selektyny. W przeprowadzonych badaniach eksperymentalnych zastosowanie antagonistów P-selektyny ( recombinant P-selectin glycoprotein ligand-immunoglobulin, rPSGL-IG), blokujących jej aktywność na drodze immunologicznej, wiązało się z lepszymi wynikami przebiegu ostrego zawału serca.

Cel badania
Ocena wpływu terapii rPSGL-IG stosowanej w trakcie trombolizy u chorych z zawałem z uniesieniem odcinka ST (ST-segement elevation myocardial infarction, STEMI) na zmniejszenie obszaru zawału.

Randomizacja w stosunku 1:1:1 do grupy otrzymującej 75 mg rPSGL-IG (n = 30) lub do grupy otrzymującej 150 mg rPS (n = 30 chorych), lub do grupy otrzymującej placebo (n = 28 chorych). Lek był podawany w postaci dożylnej na początku terapii litycznej. Wszyscy chorzy otrzymywali alteplazę w dawce nasycającej 15 mg, wlew dożylny 0,75 mg/kg m.c. (maksymalnie 50 mg) przez 30 min, a następnie 0,5 mg/kg m.c. (maksymalnie 35 mg) przez 60 min. Wszyscy chorzy otrzymywali heparynę przez 48 godzin dożylnie. Ocenę reperfuzji mięśnia sercowego dokonywano w badaniu PET. Ocenę przepływu w naczyniach wieńcowych dokonywano na podstawie koronarografii wykonanej w 90 min po leczeniu.
Pierwszorzędowy punkt końcowy: ocena przypływu mięśniowego (myocardial blood flow, MBF) w obszarze tętnicy zawałowej określająca procentowo obszar o prawidłowym przepływie w badaniu PET w 5 ± 2. dniu od zakończenia terapii litycznej lub przy wypisie.

Drugorzędowy punkt końcowy: rezerwa przypływu mięśniowego jako stosunek MBF w spoczynku i po podaniu adenozyny w 5. dniu badania, zużycie glukozy w obszarze zawałowym w badaniu PET w 30. dniu, przepływ TIMI – 90 minut po leczeniu trombolitycznym, obniżenie ST w 180. min, wartość EF oraz liczba zgonów, zawałów, udarów, rewaskularyzacji i chorych z niewydolnością serca.

Badanie zakończone przedwcześnie w związku z decyzją sponsora badania z powodu braku efektów po stosowaniu rPSGL-IG w toczącym się równolegle badaniu.

Średni wiek chorych wyniósł 60 lat, mężczyźni stanowili 85% badanych. Nadciśnienie tętnicze stwierdzono u 50% chorych, cukrzycę u 15%, hiperlipidemię u 50%. Palacze – 75% badanych. Zawał ściany przedniej – 51% badanych.

Pierwszorzędowy punkt końcowy: średni obszar prawidłowego przepływu mięśniowego był porównywalny w grupach i wyniósł w grupie przyjmującej placebo 9,1%, w grupie niższej dawki rPSGL-IG – 3,8% i w grupie wyższej dawki – 4,3% (p = 0,48).

Drugorzędowy punkt końcowy: nie wykazano również różnic w przepływie wieńcowym po podaniu adenozyny. W grupie przyjmującej placebo rezerwa wynosiła 1,4, zaś w obu grupach leczonych – 1,7 (p = 0,29). Zużycie glukozy w poszczególnych grupach było podobne (p = 0,81). W ocenie angiograficznej dynamika przepływu w ocenie TIMI frame count (TFC) była porównywalna i TFC wyniósł w grupie przyjmującej placebo 22 klatki, w grupie 75 mg rPSGL-IG – 22 i w grupie 150 mg rPSGL-IG – 25. Stopień obniżenia uniesienia ST po 180 min był podobny w grupach. Również dane z obserwacji klinicznej nie różnicowały grup, podobnie wartość EF.

W przedwcześnie zakończonym badaniu PSALM zastosowanie antagonisty P-selektyny wraz z terapią trombolityczną u chorych ze STEMI nie wiązało się z poprawą w zakresie uzyskiwanej drożności tętnicy dozawałowej, przepływu mięśniowego i nie miało wpływu na poprawę funkcji LV.