Ocena skuteczności edifoligidu inkubowanego z pomostem żylnym ex vivo u chorych kierowanych do zabiegu przeszczepu z powodu krytycznego niedokrwienia kończyn dolnych (critical limb ischemia, CLI) w utrzymaniu drożności pomostu.

















Ocena skuteczności edifoligidu inkubowanego z pomostem żylnym ex vivo u chorych kierowanych do zabiegu przeszczepu z powodu krytycznego niedokrwienia kończyn dolnych (critical limb ischemia, CLI) w utrzymaniu drożności pomostu.

Grupę badaną stanowiło 1404 chorych > 18. roku życia, kierowanych do planowego zabiegu pomostowania naczyń tętniczych poniżej więzadła pachwinowego, z użyciem pomostu żylnego, w przebiegu krytycznego niedokrwienia kończyn (4-6. klasa Rutherforda). Chorych tylko z objawami bólowymi kończyny, włączano do badania przy współistniejącym jednym z następujących kryteriów hemodynamicznych: SBP na wysokości kostki ≤ 50 mm Hg, na palcu ≤ 30 mm Hg, wskaźnik ramię-kostka (ankle-brachial index, ABI) ≤ 0,4 lub PO2 przezskórne ≤ 30%.
Randomizacja do grupy z implantowanym pomostem po inkubacji z edifoligidem (n = 707 chorych) lub do grupy kontrolnej (n = 697 chorych). Pomost żylny po jego wyizolowaniu był umieszczany w specjalnym urządzeniu ciśnieniowym, do którego podawano 40 µmol/l edifoligidu lub roztwór fizjologiczny soli. Następnie po wypłukaniu i przemyciu pomostu był implantowany. Wczesną drożność pomostu oceniano śródoperacyjnie angiograficznie lub za pomocą badania USG duplex lub przy wypisie za pomocą badania USG duplex. Badania kontrolne przeprowadzono w 1., 3., 6. i 12. mies. po zabiegu.
Pierwszorzędowy punkt końcowy: niewydolność pomostu wymagająca ponownej interwencji lub amputacji kończyny w okresie 12 mies. od zabiegu.
Drugorzędowy punkt końcowy: wszystkie przypadki niewydolności pomostów, częstość stenozy z objawami klinicznymi oraz liczba amputacji.
Pierwszorzędowy punkt końcowy: wystąpił z taką samą częstością w grupach – 25% chorych w każdej z grup (p = 0,69).
Drugorzędowy punkt końcowy: również poszczególne składowe punktu drugorzędowego wystąpiły z podobną częstością w grupach, niewydolność pomostów w ocenie klinicznej u 34,8% chorych w grupie badanej i u 36,0% chorych w grupie kontrolnej, istotne zwężenie u 56% chorych vs 54% chorych, amputacja i ponowna interwencja u 50% chorych vs 53 % chorych odpowiednio w grupach.
Wtórna drożność pomostów po powtórnych interwencjach była wyższa w grupie badanej – 82,6% chorych vs 77,5% chorych (p = 0,02).

- |
- © 2007-11.05.2025 Fundacja Instytut Aterotrombozy
- |
- www.FaktyMedyczne.pl ISSN 2081-8017
- |
- Nota prawna
- |
- Kontakt z nami
- |
- Pracuj dla nas
- |