Poważne krwawienia są niezależnym czynnikiem śmiertelności zarówno w obserwacjach krótkotrwałych jak i w odległych u chorych leczonych inwazyjnie z powodu ostrego zespołu wieńcowego. Wykonanie przezskórnego zabiegu inwazyjnego na naczyniach wieńcowych (percutaneous coronary intervention ,PCI) z dostępu przez tętnice promieniową jest metodą alternatywną dla dostępu przez tętnice udową i jak wskazują obserwacje kliniczne metoda ta jest obarczona mniejszą ilością krwawień.

 

Ocena zabiegów wykonanych z dostępu przez tętnicę promieniową lub udową u chorych z ostrym zespołem wieńcowym.

Grupę badaną stanowiło 1170 chorych z grupy wysokiego ryzyka z ostrym zawałem bez uniesienia odcinka ST.

Zabieg z dostępu przez tętnice promieniową miało wykonane n = 307 chorych, z dostępu przez tętnice udową n = 863 chorych. W czasie pobytu szpitalnego u wszystkich chorych wykonano angiografię i na jej podstawie chorych kwalifikowano do dalszego leczenia inwazyjnego lub zachowawczego. Wszyscy uczestnicy badania otrzymywali typowe leczenie przeciwdusznicowe, przeciwpłytkowe i antykoagulacyjne zgodnie z obowiązującymi standardami.

Pierwszorzędowy punkt końcowy: zgon i zawał w czasie pobytu szpitalnego i w obserwacji rocznej.

Drugorzędowy punkt końcowy: krwawienia według klasyfikacji TIMI w czasie leczenia szpitalnego.

Średni wiek chorych w grupie w której wykonano badanie z dostępu przez tętnice promieniowa wyniósł 65 lat, z dostępu przez tętnice udową 68 lat (p = 0,0005). Mężczyźni stanowili odpowiednio w grupach 73 vs 66% (p = 0,02). Nadciśnienie tętnicze stwierdzono u 72% chorych, przebyty zawał u 28%, cukrzycę u 29%, chorobę naczyń obwodowych u 15%. Palacze – 55% badanych. Średni BMI – 27 kg/m², średnia wartość BP – 140/78 mm Hg.

Zmiany nieistotne hemodynamicznie stwierdzono u 8% chorych, chorobę jednonaczyniową u 33%, dwunaczyniowa u 29% i trzynaczyniową u 30%. Chorobę rozpoznano pnia u 2% chorych. Zabieg PCI wykonano u 64% chorych. UFH podano u 31% chorych, heparynę drobnocząsteczkową u 69%, w tym UFH i heparynę drobnocząsteczkowa u 11%. Bloker receptora GP IIb/IIIa zastosowano u 52% chorych w grupie w której wykonywano zabieg z dostępu przez tętnicę promieniową i u 34% chorych w grupie z dostępu przez tętnicę udową (p < 0,0001).

Pierwszorzędowy punkt końcowy: w czasie pobytu szpitalnego zmarło lub stwierdzono zawał u podobnej liczby chorych w grupach, u 2,6 vs 2,9% chorych odpowiednio w grupie w której wykonano zabieg z dostępu przez tętnice promieniową vs udową (p = 0,79). Po roku punkt pierwszorzędowy istotnie statystycznie częściej obserwowano w grupie w której zabieg wykonano z dostępu przez tętnicę udową (4,9 vs 8,3% chorych, p = 0,05).

Drugorzędowy punkt końcowy: w czasie pobytu szpitalnego krwawienia obserwowano u 0,7% chorych w grupie w której zabieg wykonano z dostępu przez tętnicę promieniową i u 2,4% chorych w grupie w której zabieg wykonano z dostępu przez tętnicę udową (p = 0,05). Również po roku różnica pozostawała istotna statystycznie pomiędzy grupami (0,7 vs 2,7% chorych odpowiednio w grupach, p = 0,03). Liczba chorych u których stwierdzono punkt pierwszorzędowy i obserwowano krwawienia była podobna w grupach w czasie leczenia szpitalnego (3,3 vs 4,6% chorych, p = 0,30). Natomiast po roku obserwacji zmarło, przebyło zawał lub krwawienie odpowiednio 5,5 vs 9,9% chorych (p = 0,02).

 

U chorych z ostrym zespołem wieńcowym wykonanie zabiegu z dostępu przez tętnicę promieniową wiąże się z mniejszym ryzykiem krwawienia i lepszymi wynikami leczenia w obserwacji rocznej.