Średni wiek badanych wyniósł 69 lat, mężczyźni stanowili 44% badanych. Nadciśnienie tętnicze stwierdzono u 78% badanych, cukrzycę u 54%, dyslipidemię u 67. Palacze – 16% badanych. Średnia wartość BMI – 30 kg/m2, w tym otyłych lub z nadwagą – 90% badanych. W wywiadzie rodzinnym obciążenie chorobą wieńcową – 22% chorych.
Po 3 mies. stosowania diety w grupie chorych stosujących dietę śródziemnomorską z dodatkiem oliwy z oliwek wyraźnie spadło spożycie olei rafinowanych (p < 0,001) i mięsa (p = 0,017), a wzrosło spożycie oliwy (p < 0,001) w porównaniu z grupą chorych stosujących dietę niskotłuszczową. W grupie chorych stosujących dietę śródziemnomorską z dużą ilością orzechów wzrosło spożycie orzechów (p < 0,001), a spadło spożycie mięsa (p = 0,023) w porównaniu z grupą chorych stosujących dietę ubogotłuszczową. Pozostałe składniki diety nie różniły się istotnie statystycznie pomiędzy grupami. Obserwowano spadek kaloryczności posiłków w poszczególnych grupach, najniższy w grupie diety śródziemnomorskiej z dodatkiem orzechów. Wysiłek fizyczny w ocenie tygodniowej był podobny w grupach.
W grupach chorych stosujących dietę śródziemnomorską obserwowano istotny statystycznie spadek ciśnienia skurczowego i rozkurczowego w porównaniu z osobami stosującymi dietę wg rekomendacji AHA. W okresie obserwacji spadek ciśnienia skurczowego wyniósł -4,8 mm Hg w grupie stosującej dietę śródziemnomorską z większym spożyciem oliwy z oliwek i -6,5 mm Hg w grupie z dodatkiem orzechów, bez zmian w grupie chorych stosujących dietę niskotłuszczową – 0,6 mm Hg (p < 0,001). Podobnie relacje odnotowano w przypadku zmian ciśnienia rozkurczowego: -2,5 mm Hg (p = 0,048), -3,6 mm Hg (p = 0,001) i -0,8 mm Hg w grupach.
Stężenie glukozy na czczo uległo obniżeniu w grupie spożywającej dietę z oliwą z oliwek o -3,8 mg/dl (p = 0,017) i w grupie spożywającej dietę z orzechami o -2,5 mg/dl (p = 0,039), a w grupie spożywającej dietę ubogotłuszczową wzrosło o 3,5 mg/dl.
Najwyższą różnicę w poziomie cholesterolu zarejestrowano w grupie stosującej dietę z dodatkiem orzechów (-5,0 mg/dl) i wynik ten różnił się statystycznie od zmian poziomu cholesterolu w grupie stosującej dietę niskotłuszczową (0,7 mg/dl). Natomiast zmiany stężenia cholesterolu w grupie stosującej dietę z oliwą nie różniły się statystycznie od zmian w grupie chorych z dietą niskotłuszczową (-3,9 mg/dl). Te same zależności dotyczyły zmian stężenia TG (odpowiednio w grupach: -7,6 mg/dl, 2,4 mg/dl, -3,0 mg/dl). Natomiast zmiany stężenia LDL nie różniły się pomiędzy grupami (odpowiednio w grupach: -3,8 mg/dl, -0,6 mg/dl, -5,8 mg/dl). Stężenie HDL uległo wzrostowi o 0,9 mg/dl (p = 0,006) w grupie spożywającej orzechy, nie uległo zmianie w grupie diety AHA (-0,4 mg/dl) oraz wzrosło istotnie statystycznie o 2,4 mg/dl w grupie spożywającej oliwę z oliwek (p < 0,001).
W grupie spożywającej orzechy poziom CRP był porównywalny z grupą diety niskotłuszczowej. W grupie spożywającej oliwę z oliwek stężenie CRP uległo obniżeniu o -0,54 mg/l (p < 0,003) w porównaniu z grupą diety niskotłuszczowej. Natomiast zarówno poziom IL-6, ICAM-1 i VCAM-1 uległ znaczącemu obniżeniu w obu grupach diety śródziemnomorskiej w porwaniu z dietą ubogotłuszczową (p < 0,003).
Wnioski
Dieta śródziemnomorska z dodatkiem oliwy z oliwek lub orzechów korzystniej modyfikuje czynniki ryzyka aterotrombozy w porównaniu z dietą niskotłuszczową.