Wszyscy chorzy otrzymali ASA 500 mg, heparynę 60U/kg max 5000 U i abciximab 0.25mg/kg i reteplazę 5U 2x w odstępach 30-minutowych. Heparyna była kontynuowana w leczeniu szpitalnym celem utrzymania ATP w granicach 50-70 s. Abciximab kontynuowano we wlewie 0.125 ug/kg/min przez 12 godzin. Chorzy po wykonaniu angiografii byli kwalifikowani do PCI w przypadku całkowitego zamknięcia naczynia, zwężenia przez blaszkę miażdżycową >50% i z przepływem TIMI <2. Stentowanie było zalecane w przypadku obecności blaszki miażdżycowej w naczyniu <2.0 mm. Klopidogrel 300 mg był podawany po zabiegu następnie 75 dziennie przez 4 miesiące. ASA 100 mg dziennie. U chorych oceniano wielkość zawału w badaniu MRI.

Pierwszorzędowy punkt końcowy: wielkość zawału w ocenie MRI.

Drugorzędowy punkt końcowy: Wielkość zawału z pola powierzchni pod krzywą uwalniania CK (CK pobierano co 6 godzin przez 3 dni). Obniżenie ST po leczeniu.

Klinicznie zgon, zawał, niestabilny udar i duże krwawienia w 30 dniu i 6 miesiącu obserwacji.

18% chorych badania było włączone w ciągu 1 godziny od początku objawów chorobowych, aż 65% chorych w 2 godzinie i 79% chorych w 3 godzinie od początku objawów chorobowych. W grupie ułatwione PCI u wszystkich wykonano angiografię i u 77(96%) chorych wykonano zabieg PCI (2 przypadki wykluczono zawał, u 3 chorych nie implantowano stentu). Średni czas door-to-balloon 63 minuty. W grupie typowego postępowania u 14(18%) chorych wykonano PCI ze względu na nawracające niedokrwienie (rescue PCI). Czas door-to-balloon średnio 158 minut.

Pierwszorzędowy punkt końcowy: W grupie leczenie reperfuzyjnego wielkość zawału oceniana w 6 miesiącu wynosiła 10.4% (3.4-16.3%) masy lewej komory, zaś w grupie plastyki torowanej 5.3%(1.3-11.2%) p=0.001. W ocenie metoda pola powierzchni pod krzywą różnica była znacząca i wynosiła 599umol/L/h vs 517 umol/L/h p=0.04.

Drugorzędowy punkt końcowy: Liczba chorych z obniżeniem ST >70% w 90 minucie badania była wyższa w grupie plastyki torowanej 80% chorych vs 51.9% chorych p<0.001. Klinicznie złożony punkt po 30 dniach obserwacji wystąpił w 17(20.5%) chorych z grupy leczenia reperfuzyjnego i u 9(11.3%) chorych z grupy plastyki torowanej RR 0.52 (95%CI;0.23-1.18) p=0.13. Po 6 miesiącach złożony punkt końcowy stwierdzono u 25.2% vs 15.0% chorych w grupach odpowiednio RR 0.57 (95%CI;0.28-1.13) p=0.10.

 

W chorych z STEMI, torowana PCI daje poprawę w ukrwieniu mięśnia sercowego z mniejszą masa zawału mięśnia sercowego w porównaniu do leczenia reperfuzyjnego. Obserwowano trend lepszych wyników klinicznych.