Pacjenci byli kwalifikowani do typu leczenia przez kardiologów, chociaż chirurg mógł zmienić rodzaj zabiegu. Do grupy A (on-pump) randomizowano n=184 chorych do grupy B (off-pump) n=204 chorych.

Pierwszorzędowy punkt końcowy: złożony [zgon, zawał serca, udar i nowa niewydolność nerek] w obserwacji 30-dniowej.

Nie było różnic w MACE i poszczególnych punktach końcowych pomiędzy grupami. Złożony punkt końcowy grupa A 9(4.9%) chorych vs 6(2.9%) chorych p=0.32, zgon 2(1.1%) vs 4(2%) p=0.39, AMI-Q 3(1.6%) vs 4(2%) p=0.81, udar 2(1.1%) vs 0 p=0.22 i nowa niewydolność nerek 2(1.1%) vs 2(1%) p=0.65.

W grupie A doszło do większych strat krwi w czasie zabiegu 680 vs 560ml p<0.001, były wyższe poziomy CKMB 0.56ukat/l vs 0.15ukatl/ [w 6 godzinie po zabiegu] p<0.001 i całkowity koszt zabiegu był wyższy 4.387 vs 3451 EUR p<0.001.

 

Zabieg off-pump okazał się zabiegiem klinicznie bezpiecznym i efektywnym dla 85% chorych poddanych leczeniu i jest porównywalny z zabiegiem on-pump.