Średni wiek chorych wynosił 65 lat, mężczyźni stanowili 70% badanych. Nadciśnienie tętnicze stwierdzono u 48% chorych, przebyty zawał u 12%, cukrzycę u 24%. Zawał ściany przedniej u 40% chorych, niewydolność serca (w klasie Killipa > I) u 17%.
W ciągu 5 lat obserwacji zmarło 37 chorych w grupie leczonej fibrynolitycznie i 60 chorych z grupy leczonej PCI. Ponowna ocena objęła 317 i 339 chorych odpowiednio w grupach.
Pierwszorzędowy punkt końcowy: wystąpił u 54% chorych w grupie leczonej fibrynolitycznie i u 47% chorych w grupie leczonej inwazyjnie (HR 1,35; 95% CI 1,02–1,70; p = 0,04).
Drugorzędowy punkt końcowy: stwierdzono u 53% chorych w grupie leczonej farmakologicznie i u 40% w grupie leczonej inwazyjnie (HR 1,8; 95% CI 1,38–2,33; p < 0,001). Poszczególne składowe wystąpiły: zgon u 23 vs 19% chorych (HR 1,34; 95% CI 0,99–1,82; p = 0,06), zawał u 19 vs 12% chorych (HR 1,72; 95% CI 1,15–2,58; p = 0,009), udar u 8 vs 8% chorych (HR 1,65; 95% CI 0,84–2,23; p = 0,18), rewaskularyzacja u 38 vs 22% chorych (HR 2,12; 95% CI 1,51–2,99; p < 0,001) i CABG u 13 vs 12% chorych (HR 1,13; 95% CI 0,75–1,71; p = 0,56) odpowiednio w grupie leczonej farmakologicznie i w grupie leczonej inwazyjnie. W okresie wczesnym – od randomizacji do 30 dni – zmarło 10% chorych w grupie leczonej farmakologicznie i 6,8% w grupie leczonej inwazyjnie. Odsetek zgonów w okresie od 30 dni do 5 lat wynosił 15% w każdej z grup.
W grupie leczonej fibrynolitycznie z zawałem ściany przedniej zmarło 32 vs 28% chorych w grupie leczonej inwazyjnie, nie zanotowano różnic przy innej lokalizacji zawału (15% chorych w każdej z grup). Spośród chorych z wczesnymi objawami (< 3 godz.) w grupie leczonej farmakologicznie zmarło 20%, a w grupie leczonej inwazyjnie 21% (p = 0,11). Wśród osób z objawami późnymi (≥ 3 godz.) zgon nastąpił u 32 vs 21% chorych odpowiednio w grupach (p = 0,03).
Wnioski
Wczesna korzyść z leczenia inwazyjnego jest stała i nie uległa zmianie w dalszej obserwacji klinicznej.
drukuj
