Wstęp. Cel badania

Różne czynniki zapalne są odpowiedzialne za proces zapalenia naczyniowego u chorych z chorobami sercowo-naczyniowymi. Efekt przeciwzapalny i przeciwmiażdżycowy na ścianę naczynia wykazuje nowa grupa leków przeciwcukrzycowych tiazolidinediony (TZDs), które działają na mechanizmy zapalne poprzez PPARy (peroxisome proliferator-activated receptor gamma).

Chorzy w wieku 40 do 75 lat, z udokumentowana cukrzycą t.2 i poziomem HbA1c 6.6% do 9.9%, bez cech niewydolności serca, wątroby i nerek, miażdżycy tętnic szyjnych i nie palący papierosów.

Chorzy byli randomizowani do dwóch grup leczonych pioglitazonem 45mg/dobę i grupy leczonej glimepiridem do 6mg/dobę. U chorych stosowano inne leki doustne przeciwcukrzycowe (z wyłączeniem pochodnych sulfonylomocznika w grupie pioglitazonu i pochodnych TZDs w grupie glimepiridu), celem ustabilizowania metabolicznego. Za skuteczne leczenie przeciwcukrzycowe uznawano obniżenie HbA1c o co najmniej 0.6% w porównaniu do wartości wyjściowej. W badaniach biochemicznych oznaczano glukozę na czczo, insulinę, adinopektynę, lipidy, HsCRP, molekuły adhezyjne śródkomórkowe, naczyniowe, czynniki wzrostu, fibrynogen, czynnik von Willebranda, metaloproteinazę MMP-9, czynnik chemotaktyczny monocytów MCP-1, ligand CD40, oraz grubość błony środkowej tętnicy szyjnej (IMT). Badania ukończyło 173 chorych w tym w grupie pioglitazonu n=89 chorych i w grupie glimepiridu n=84 chorych.

	pioglitazon		glimepirid
	wyjściowe	końcowe	wyjściowe	końcowe
HbA1c (%)	7.52	6.71	7.44	6.83	p=NS
glukoza na czczo (mg/dl)	147	128	144	138	p<0.01
insulina (uU/l)	17	12	16	17	p<0.001
BMI (kg/m2)	31.7	33.1	31.8	31.8	p<0.001
Ch-cał (mg/dl)	227	228	228	215	p<0.001
HDL (mg/dl)	46	54	46	47	p<0.001
wolne kw. tłuszczowe (mmol/l)	0.54	0.50	0.55	0.56	p<0.05
adiponektyna (mg/l)	6.7	17.7	6.5	6.0	p<0.001

	pioglitazon		glimepirid
	wyjściowe	końcowe	wyjściowe	końcowe
IMT (mm)	0.949	0.893	0.924	0.911	p<0.001
HsCRP (mg/l)	3.49	2.50	3.26	3.13	p<0.05
MCP-1	397	368	388	386	p<0.05
MMP-9	373	320	354	362	p<0.01