Wstęp. Cel badania
Częstość restenozy u chorych po zabiegach koronaroplastyki sięga 20-30% chorych. Celem pracy była ocena nowych leków przeciwcukrzycowych TZD (tiazolidinedionów) w prewencji restenozy u chorych bez cukrzycy. TZD oprócz działania metabolicznego wykazują działanie przeciwzapalne i przeciwmiażdżycowe, jak również w modelu zwierzęcym hamują migrację komórek mięśni gładkich w ścianie naczynia.
Chorzy z dusznicą bolesną i/lub niedokrwieniem w czasie wysiłku z zmianami stenotycznymi w naczyniu natywnym, odpowiednim do stentowania. Chorzy bez wywiadu cukrzycowego.
Chorzy randomizowani w stosunku 1:1. Wszyscy chorzy otrzymywali ASA 500mg i UHF w bolusie przed PCI. Klopidogrel przez okres 4 tygodni po stentowaniu. Chorzy w grupie leczonej otrzymywali bezpośrednio po zabiegu pioglitazone w dawce 30 mg dziennie, przez okres 6 miesięcy. Ocena angiograficzna i IVUS po 6 miesiącach leczenia.
Pierwszorzędowy punkt końcowy: objętość neointimy oceniana badaniem IVUS po 6 miesiącach od PCI.
Drugorzędowy punkt końcowy: średni wymiar stenozy w segmencie po 6 miesiącach w ocenie angiograficznej.
Grupy demograficznie i klinicznie porównywalne, parametry proceduralne również porównywalne, oprócz wyższego ciśnienia rozprężania balonu w grupie kontrolnej. W grupie leczonej leczenie pioglitazonem spowodowało nieistotne obniżenie glukozy na czczo 5.4mmol/l vs 5.3mmol/l p=0.50, oraz HbA1c 5.7±0.4mmol/l vs 5.6±0.3mmol/l p=0.42. Również poziom TG, Ch, HDL oraz poziom markerów zapalnych CRP, TNFa, SCD40, nie uległ istotnemu obniżeniu. Tylko poziom fibrynogenu był istotnie niższy 4.2g/l vs 3.2g/l p=0.01.
Pierwszorzędowy punkt końcowy: W grupie pioglitazonu objętość neointimy po 6 miesiącach leczenia wynosiła 2.3±1.1mm3/mm vs 3.1±1.6mm3/mm p<0.05. Również całkowita objętość blaszki miażdżycowej była mniejsza w grupie leczonej 11.2±3.2mm3/mm w porównaniu do grupy nie leczonej 13.2±4.2mm3/mm p<0.05.
Drugorzędowy punkt końcowy: Średni wymiar stenozy w całym segmencie wyniósł w grupie piogliatzonu 22.1±12.7% a w grupie kontrolnej 37.3±23.3% p=0.01. Podwojenie stenozy w miejscu uszkodzenia wystąpiło u 10(32.3%) chorych z grupy kontrolnej i u 1(3.5%) chorych z grupy leczonej pioglitazonem p<0.01, natomiast w segmencie odpowiednio u 12(38.7%) vs 1(3.4%) chorych p<0.01.
Wnioski
6-miesięczne leczenie pioglitazonem znacząco redukuje objętość neointimy po zabiegu stentowania naczynia wieńcowego u chorych bez cukrzycy. Wyniki badania potwierdzają hipotezę, że tiazolidinediony oprócz działania przeciwcukrzycowego, wywołują efekty metaboliczne oraz wykazują bezpośrednie działanie antyrestenotyczne na naczynia.
Marx N, Wohrle J, Nusser T, Walcher D, Rinker A, Hombach V, Koenig W, Hoher M. Pioglitazone reduces neointima volume after coronary stent implantation: a randomized, placebo-controlled, double-blind trial in nondiabetic patients. Circulation. 2005 Nov 1, 112(18), 2792-2798.
drukuj
