Po typowym zabiegu angioplastyki wieńcowej (coronary percutaneous intervention, PCI) z implantacją stentu i podaniem antagonisty receptora GP IIb/IIIa, prawidłowy przepływ tkankowy obserwuje się tylko u jednej trzeciej chorych. U pozostałych chorych jest on nieprawidłowy, co wynika głównie z zaburzeń w mikrokrążeniu, spowodowanych embolizacją materiałem uwalnianym ze skrzepliny lub blaszki miażdżycowej.

 

Ocena cewnika aspiracyjnego Driver w poprawie przepływu tkankowego podczas PCI u chorych z zawałem serca z uniesieniem odcinka ST (ST-segment elevation myocardial infarction, STEMI).

Grupę badaną stanowiło 196 chorych z pierwszorazowym STEMI, z bólem w klatce piersiowej trwającym od 6 godzin, z uniesieniem odcinka ST ≥2 mm w dwóch odprowadzeniach i ≥3 mm w jednym odprowadzeniu, z przepływem TIMI 01 w badaniu angiograficznym w naczyniu o wymiarze 2,5 mm.

Randomizacja po badaniu angiograficznym do grupy, w której używano trombektomu Driver, a następnie implantowano stent (n=100) lub do grupy, w której implantowano stent po wykonaniu plastyki balonowej (n=96). Wszyscy chorzy otrzymywali 325 mg ASA, 600 mg klopidogrelu i 70 U/kg UFH. Użycie antagonisty receptora GP IIb/IIIa zależało od decyzji lekarza prowadzącego zabieg.

Pierwszorzędowy punkt końcowy: całkowite obniżenie odcinka ST (≥70%) 60 minut po PCI.

Drugorzędowy punkt końcowy: obniżenie odcinka ST ≥70% bezpośrednio po zabiegu, końcowy przepływ TIMI 3 i MBG (myocardial blush grade) 3

Średni wiek chorych wynosił 60 lat, 81% badanych stanowili mężczyźni. Nadciśnienie tętnicze stwierdzono u 56% chorych, dusznicę bolesną u 9%, cukrzycę u 11%, hiperlipidemię u 46%. Palacze – 62% badanych. Średnia wartość BP – 133/78 mmHg.

Zmiana zlokalizowana w gałęzi przedniej zstępującej u 39% chorych, w gałęzi okalającej u 12% i w prawej tętnicy wieńcowej u 49%. Skuteczna trombektomia z przejściem przez skrzeplinę, ze zmniejszeniem jej wymiarów i przywróceniem przepływu u 91% chorych. Bezpośrednio implantowano stent u 75% chorych w grupie, w której użyto trombektomu i u 5,2% chorych w grupie kontrolnej (p<0,001).

Pierwszorzędowy punkt końcowy: całkowite obniżenie odcinka ST stwierdzono u 53,7% chorych w grupie, w której użyto trombektomu i u 45,1% chorych w grupie leczonej tradycyjnie (p=0,39)

Drugorzędowy punkt końcowy: bezpośrednio po zabiegu całkowite obniżenie odcinka ST obserwowano u 41,4% v. 25,9% chorych odpowiednio w grupie, w której użyto trombektomu v. leczonej tradycyjnie (p=0,037). Przepływ TIMI 3 obserwowano u podobnej liczby chorych (88% v. 82%), natomiast przepływ MBG 3 u 75,6% v. 59,3% chorych (p=0,023). Łącznie przepływ TIMI 3 i MBG 3 stwierdzono u 72,7% v. 54,2% chorych odpowiednio w grupach (p=0,012). Powikłania w czasie zabiegu stwierdzono u 16% chorych w grupie, w której użyto trombektomu i u 24,2% w grupie kontrolnej (p=0,15). Embolizację obwodową (5% v. 5,3% chorych) oraz brak przepływu (no-flow/slow-flow) obserwowano u podobnej liczby chorych (105% v. 17,9% chorych).

 

Aspiracyjna trombektomia i bezpośrednie stentowanie zmiany są bezpiecznymi i skutecznymi sposobami postępowania u chorych ze STEMI z wczesnymi objawami zawałowymi (do 6 godzin). Bezpośrednio po zabiegu obserwuje się lepsze parametry angiograficzne i elektrokardiograficzne w grupie chorych, u których użyto trombektomu.