Wstęp
Badania kliniczne wskazują, że inhibitory enzymu konwertującego angiotensynę (ACEI) mają działanie przeciwmiażdżycowe. Większość ACEI zmniejsza liczbę niepożądanych zdarzeń sercowo-naczyniowych, ale nie jest znany wpływ tych leków na progresję blaszki miażdżycowej.
Badanie PERSPECTIVE jest częścią badania EUROPA.
Cel badania
Określenie wpływu perindoprilu na wielkość blaszki miażdżycowej w ocenie ultrasonografii wewnątrznaczyniowej (intravascular ultrasound, IVUS).
Grupę badaną stanowiło 194 chorych na stabilną chorobę wieńcową.
Randomizacja chorych do grupy otrzymującej 8 mg perindoprilu (n = 96) lub do grupy placebo (n = 98). Badanie angiograficzne i IVUS wykonano po włączeniu do badania i po 3- letnim leczeniu.
Pierwszorzędowy punkt końcowy: zmiany w minimalnym i średnim wymiarze światła (w ocenie angiograficznej) po 3 latach leczenia
Drugorzędowy punkt końcowy: zmiany w wielkości i objętości blaszek miażdżycowych w ocenie IVUS po okresie leczenia. Rozwój nowych blaszek (o ≥ 20% zmniejszających wielkość światła).
Średni wiek chorych wynosił 57 lat, mężczyźni stanowili 81% badanych. Nadciśnienie tętnicze stwierdzono u 22% chorych, przebyty zawał u 50%, przebyte PCI u 90%, cukrzycę u 8%, hipercholesterolemię u 79%. Palacze – 24% badanych. Średnia wartość BP – 133/80 mm Hg. Do I klasy wg CCS zaliczono 84% chorych, do II – 14%, a do III – 2%.
Pierwszorzędowy punkt końcowy: w czasie trwania badania liczba zgonów, zawałów i resuscytacji serca była podobna w grupach – u 6,2% chorych w grupie otrzymującej perindopril i u 7,1% w grupie placebo. Liczba zdarzeń niepożądanych była nieznacznie mniejsza niż obserwowana w badaniu EUROPA (8,0 vs 9,9% chorych odpowiednio w grupach).
Nie obserwowano różnic w minimalnym lub średnim wymiarze światła naczyń wieńcowych. Minimalny wymiar światła uległ zmniejszeniu o 0,07 mm w grupie otrzymującej perindopril i o 0,02 mm w grupie placebo (p = 0,34). Średni wymiar uległ zmniejszeniu o 0,05 mm w obu grupach (p = 0,89). Nowe zmiany miażdżycowe obserwowano u 12,5% chorych w grupie leczonej perindoprilem i u 7,1% chorych w grupie placebo.
Drugorzędowy punkt końcowy: zmiana powierzchni blaszek miażdżycowych wyniosła –0,18 mm2 w grupie otrzymującej perindopril i –0,02 mm2 w grupie placebo (p = 0,48).
Zmiana objętości blaszek miażdżycowych była porównywalna w grupach i wyniosła –2 ± 55 mm3 w grupie leczonej i –4 ± 37 mm3 w grupie placebo.
Wnioski
Nie wykazano zahamowania progresji blaszek miażdżycowych w ocenie angiograficznej i IVUS u chorych leczonych perindoprilem w porównaniu z grupą nieleczoną w obserwacji długoterminowej.
Rodriguez-Granillo GA, Vos J, Bruining N, Garcia-Garcia HM, de Winter S, Ligthart JM, Deckers JW, Bertrand M, Simoons ML, Ferrari R, Fox KM, Remme W, De Feyter PJ; Investigators of the EUROPA Study. Long-Term Effect of Perindopril on Coronary Atherosclerosis Progression (from the PERindopril’s Prospective Effect on Coronary aTherosclerosis by Angiography and IntraVascular Ultrasound Evaluation [PERSPECTIVE] Study). Am J Cardiol. 2007 Jul 15, 100(2), 159-163. [PMID]: 17631061.
Rodriguez-Granillo GA, de Winter S, Bruining N, Ligthart JM, García-García HM, Valgimigli M, de Feyter PJ; on behalf of the EUROPA/PERSPECTIVE Investigators. Effect of perindopril on coronary remodelling: insights from a multicentre, randomized study. Eur Heart J. 2007 Oct, 28(19), 2326-2331. [PMID]: 17766284.
drukuj
