Średni wiek chorych wyniósł 75 lat, mężczyźni stanowili 56% badanych. Nadciśnienie tętnicze stwierdzono u 79% chorych, przebyty zawał u 26%, przebyte PCI u 8%, CABG u 4%, niewydolność serca w I-II klasie wg skali NYHA – 75%, w klasie III-IV –25% ,cukrzycę u 21%, migotanie przedsionków u 20%. Średnia wartość BMI – 27,5 kg/m2. Średnia wartość BP – 133/79 mm Hg.
Przeprowadzono10-miesięczne wywiady dotyczące rozpoznania niewydolności serca. Dystans uzyskany w 6MWT – 295 m. Wartość EF w badaniu echokardiograficznym – 65%. Wymiar rozkurczowy lewej komory – 46 mm. Wymiar lewego przedsionka – 45 mm. Średnia wartość E/A – 0,70. Średni czas IVRT (inter-ventricular relaxation time) – 107 ms. Średni czas deceleracji – 210 ms.
Pierwszorzędowy punkt końcowy: nie było różnic w liczbie zgonów i nieplanowych przyjęć do szpitala pomiędzy grupami w trakcie całego okresu obserwacji – 100 chorych (23,6%) w grupie leczonej i 107 chorych (25,1%) w grupie kontrolnej (HR 0,92; 95% CI 0,70-1,21; p = 0,545). Liczba zgonów była podobna w grupach – 56 w grupie leczonej vs 53 w grupie kontrolnej (p = 0,665). Podobnie nieplanowane przyjęcia do szpitala – 64 chorych w grupie leczonej i 53 chorych w grupie kontrolnej (HR 0,86; 95% CI 0,61-1,20; p = 0,375).Natomiast w okresie skróconej rocznej obserwacji zaznaczył się silny trend w kierunku redukcji częstości występowania pierwotnego punktu końcowego na korzyść grupy leczonej perindoprilem (HR 0,69;95% CI 0,47-1,01; p = 0,055).
Drugorzędowy punkt końcowy: nie było różnic pomiędzy grupami w liczbie zgonów z przyczyn sercowo-naczyniowych – 38 chorych w grupie leczonej vs 40 chorych w grupie kontrolnej ( p = 0,928). Liczba hospitalizacji z powodu niewydolności serca była niższa w grupie leczonej – 34 chorych w grupie perindoprilu i 53 chorych w grupie kontrolnej (HR 0,63; 95% CI 0,41-0,97; p = 0,033). Zaznaczył się trend w kierunku skrócenia czasu hospitalizacji w grupie leczonej – 12 dni vs 15 dni (p = 0,056). Odsetek chorych w I i II klasie wg skali NYHA był znamiennie statystycznie wyższy w grupie badanej w porównaniu z grupą kontrolną (p = 0,03). Wyniki 6MWT wskazały na lepszą tolerancję wysiłku w grupie badanej (p = 0,01).
Wnioski
Leczenie perindoprilem jest korzystne, szczególnie w pierwszym roku stosowania leku u chorych z rozkurczową niewydolnością serca. W obserwacji odległej stosowanie leku nie wpływa na redukcję liczby zgonów i ponownego leczenia z powodu pogorszenia niewydolności serca.
drukuj
