W badaniach randomizowanych wykazano, że implantacja stentów pokrytych lekami antyproliferacyjnym (drug eluting stent, DES) w porównaniu do stentów metalowych (bare metal stent, BMS) wiąże się z mniejszą liczbą ponownych rewaskularyzacji u chorych z zawałem serca z uniesieniem odcinka ST (ST-segment elevation myocardial infarction, STEMI). Jednak zwraca się uwagę, na wyższe ryzyko zakrzepicy w stencie po implantacji DES, ale obserwacje te pochodzą co głównie z danych uzyskanych z rejestrów. Brak danych porównujących długoterminowe wyniki chorych ze STEMI, u których implantowano DES.

 

Ocena korzyści wynikającej z implantacji stentu pokrytego sirolimusem (sirolimus eluting stent, SES) lub paklitakselem (paclitaxel eluting stent, PES) w porównaniu do BMS, u chorych kierowanych do pierwotnej angioplastyki z STEMI.

Grupę badaną stanowiło 270 chorych z bólem w klatce piersiowej trwającym dłużej niż 30 min, z uniesieniem odcinka ST ≥ 1 mm w 2 sąsiadujących odprowadzeniach lub z noworozpoznanym LBBB, leczonych szpitalnie do 12 godz. od początku objawów.

Randomizacja do grupy w której implantowano BMS (n = 90 chorych), do grupy w której implantowano PES (n = 90 chorych) lub do grupy w której implantowano SES (n = 90 chorych). Wszyscy chorzy otrzymywali 500 mg ASA dożylnie, 300 mg klopidogrelu w dawce nasycającej i UFH w dawce 70 U/kg w bolusie, a następnie wlew 1000 U/h. Po zabiegu 100 mg ASA dziennie i 75 mg klopidogrelu przez 6 mies. Kontrolne badania po 6, 12 i 24 mies. Test wysiłkowy po 6 do 8 mies., a następnie corocznie.

Pierwszorzędowy punkt końcowy: ponowna rewaskularyzacja (target lesion revascularization, TLR).

Drugorzędowy punkt końcowy: punkt złożony: zgon i/lub zawał, zakrzepica w stencie według definicji ARC (Academic Research Consortium) i MACE (major adverse cardiac events) zgon, zawał i TLR w okresie 4 lat.

Średni wiek chorych wyniósł 62 lat, mężczyźni stanowili 70% badanych. Nadciśnienie tętnicze stwierdzono u 26% chorych, przebyty zawał u 57%, przebyte PCI u 5%, przebyte CABG u 7%, cukrzycę u 26%,. Palacze – 17% badanych.

Zmiana zlokalizowana w gałęzi przedniej zstępującej u 51% chorych, w gałęzi okalającej u 25% i w prawej tętnicy wieńcowej u 24%. Średni czas door-to-balloon 45 min. Średnia liczba implantowanych stentów 1,2. Średnia długość stentów 22 mm. Klopidogrel przez 6 mies. stosowało 64% chorych.

Pierwszorzędowy punkt końcowy: po 4 latach ponowną TLR wykonano u 21,1% chorych w grupie z implantowanym BMS, u 6,7% chorych w grupie z implantowanym PES (p = 0,08 vs BMS) i u 5,6% chorych w grupie z implantowanym SES (p = 0,002 vs BMS).

Drugorzędowy punkt końcowy: po 4 latach zmarło lub stwierdzono zawał u 21,1% chorych w grupie z implantowanym BMS, u 7,8% chorych w grupie z implantowanym PES (p = 0,43) i u 15,6% chorych w grupie z implantowanym SES (p = 0,32). Angiograficznie zakrzepicę w stencie stwierdzono u 2,2, 1,1 i 0,5% chorych odpowiednio w grupach. Natomiast MACE był istotnie statystycznie częściej stwierdzany w grupie z implantowanym BMS. Po 4 latach MACE stwierdzono u 36,7% chorych w grupie z implantowanym BMS, u 21,1% chorych w grupie z implantowanym PES (p = 0,019) i u 21,1% chorych w grupie z implantowanym SES (p = 0,019).

 

Implantacja SES lub PES jest bezpieczna i związana z zmniejszeniem liczby ponownych rewaskularyzacji miejsca stentowanego w obserwacji czteroletniej w porównaniu do implantacji BMS, u chorych ze STEMI kierowanych do pierwotnej angioplastyki.