Badania kliniczne oceniające ablację żył płucnych w przebiegu migotania przedsionków wskazują, że metoda ta skutecznie poprawia wyniki leczenia, z poprawą jakości życia i wydolności fizycznej chorych, a w dalszej obserwacji w porównaniu z leczeniem antyarytmicznym zmniejsza śmiertelność. Podobną poprawę po ablacji wykazano w grupie chorych z niewydolnością serca i migotaniem przedsionków, zarówno w podgrupach z prawidłową i obniżoną frakcją wyrzutową. Ablacja węzła przedsionkowo-komorowego z implantacją stymulatora jest również skuteczną strategią postępowania, celem poprawy kontroli rytmu serca, szczególnie w grupie chorych z słabą odpowiedzią na leczenie farmakologiczne.

 

Ocena dwóch strategii postępowania, ablacji żył płucnych lub ablacji łącza przedsionkowo-komorowego z implantacją stymulatora dwujamowego u chorych z objawowym migotaniem przedsionków i niewydolnością serca.

Grupę badaną stanowiło 81 chorych w wieku ≥ 18 lat, z objawowym migotaniem przedsionków, z niewydolnością serca w II lub III klasie NYHA niewydolności serca, z EF < 40%, na optymalnym leczeniu farmakologicznym, mogący wykonać 6 minutowy test chodu (6-minute walk test, 6MWT).

Randomizacja do grupy w której wykonywano ablację żył płucnych (n = 41 chorych) lub ablację łącza av i implantowano stymulator dwujamowy (n = 40 chorych). Kontrolne badanie po 3 i 6 mies. z ocena kliniczną, 6MWT, echokardiograficzną i kwestionariuszową oceną jakości życia w teście MLWHF (Minnesota Living with Heart Failure, składa się z 21 pytań ocenianych od 0 do 5 punktów, większa ilość punktów świadczy o gorszej ocenie jakości życia).

Pierwszorzędowy punkt końcowy: ocena EF, 6MWT i MLWHF po 6 mies.

Drugorzędowy punkt końcowy: liczba chorych z nawrotem migotania przedsionków, wymiar lewego przedsionka po 6 mies.

Średni wiek chorych wyniósł 61 lat, mężczyźni stanowili 92% badanych. Dusznicę bolesną stwierdzono u 70,5%. Napadowe migotanie przedsionków u 52% chorych, utrwalone u 48%. Średni czas trwania migotania przedsionków – 4 lata. Średnia wartość EF – 28%, Średni wymiar lewego przedsionka 4,8 cm. Średnia przebyta i odległość w 6MWT – 275 m. Średnia wartość MLWHF – 89 punktów.

Pierwszorzędowy punkt końcowy: po 6 mies. obserwowano istotny statystycznie wzrost EF do 35% w grupie w której wykonano ablację żył płucnych, w porównaniu do grupy w której wykonano ablację łącza av i implantowano stymulator (bez zmian – 28%)(p < 0,001). Również stwierdzono poprawę wydolności fizycznej z wydłużeniem średniej przebytej odległości z 269 do 340 m w grupie w której wykonano ablację żył płucnych, w porównaniu z wydłużeniem średniej przebytej odległości z 281 do 297 m w grupie w której wykonano ablację łącza av i implantowano stymulator (p < 0,001). Punktacja w teście MLWHF uległa obniżeniu z 89 do 60 punktów i z 89 do 82 punktów odpowiednio w grupach (p < 0,001).

Drugorzędowy punkt końcowy: w grupie w której wykonano ablację żył płucnych, w 3 mies. bez migotania przedsionków pozostawało 78% chorych, a po 6 mies. 88% (w tym 71% chorych nie otrzymywało leków antyarytmicznych). W grupie w której wykonano ablację łącza av i implantowano stymulator dwujamowy wszyscy chorzy mieli migotanie przedsionków w 3 i 6 miesiącu obserwacji. Wymiar lewego przedsionka uległ zmniejszeniu w grupie w której wykonano ablację żył płucnych z 4,9 do 4,5 cm po 6 mies., natomiast w grupie w której wykonano ablację łącza av i implantowano stymulator wymiar uległ powiększeniu z 4,7 do 4,9 cm (p < 0,001). Zmniejszenie wymiaru lewego przedsionka  stwierdzono odpowiednio w grupach u 80 vs 15% chorych.

W grupie z ablacją żył płucnych 3 chorych miało wybroczyny w pachwinie, u 1 chorego stwierdzono wysięk w osierdziu i 1 chory miał obrzęk płuc. W grupie chorych w których wykonywano ablację łącza av i implantowano stymulator u 4 chorych obserwowano przemieszczenie elektrody, u 2 krwiak w loży stymulatora i u 1 odmę.

Ablacja żył płucnych jest korzystniejszą strategia postępowania w porównaniu z ablacją łącza av i implantacja stymulatora u chorych z niewydolnością serca i objawowym migotaniem przedsionków wymagającym leczenia.