Bezobjawowe uszkodzenie mięśnia sercowego po zabiegach przezskórnego poszerzania naczyń wieńcowych (percutaneous coronary intervention, PCI) jest ważnym objawem prognostycznym. Wielkość zwiększenia stężenia troponiny I po zabiegu PCI koreluje z nieodwracalnym uszkodzeniem mięśnia sercowego widocznym w badaniu MRI. Zmniejszenie niedokrwienia w komórce jest jednym z możliwych mechanizmów chroniących miokardium przed uszkodzeniem. Lekiem o działaniu poprawiającym przemiany tlenowe w komórce jest trimetazydyna, częściowo blokująca oksydację kwasów tłuszczowych i zwiększająca przemiany tlenowe glukozy. W badaniach wykazano, że trimetazydyna ma działanie kardioprotekcyjne w zmniejszeniu niedokrwienia u chorych z zawałem serca, ale nie wiadomo, czy działanie to zmniejsza wielkość martwicy mięśnia sercowego.

 

Cel badania
Ocena wpływu trimetazydyny w dawce nasycającej zastosowanej przed zabiegiem PCI na wielkość uszkodzenia mięśnia sercowego po zabiegu i stężenie uwalnianej troponiny I.

Grupę badaną stanowiło 266 chorych kierowanych do zabiegu PCI z co najmniej jedną zmianą w naczyniu wieńcowym. Do badania nie zakwalifikowano chorych, u których wykonano więcej niż jedną inflację balonu przed stentowaniem zmiany.

Randomizacja chorych do grupy otrzymującej 60 mg trimetazydyny jako dawki nasycającej 30 min przed PCI (n = 136) lub do grupy placebo (n = 130). Przed zabiegiem i po nim prowadzono typowe postępowanie farmakologiczne z podaniem klopidogrelu w dawce nasycającej 300 mg, następnie 75 mg dziennie przez miesiąc i 160 mg ASA dziennie. W czasie zabiegu podawano linsidominę (donor tlenku azotu, aktywny metabolit molsidominy), UFH w bolusie 100 U/kg m.c. z wydłużeniem aPTT do 200–300 s. Zgodnie z zaleceniami stosowano ioksaglat jako środek kontrastowy. Preferowano stentowanie bezpośrednie. Ocenę stężenia troponiny I przeprowadzano po 6, 12, 18 i 24 godz.

Pierwszorzędowy punkt końcowy: stężenie troponiny I po PCI.

Drugorzędowy punkt końcowy: liczba chorych ze zwiększonym stężeniem troponiny I po PCI i całkowita ilość uwalnianej troponiny I.

Średni wiek chorych wynosił 68 lat w grupie otrzymującej trimetazydynę i 53 lata w grupie kontrolnej (p < 0,001), mężczyźni stanowili 72% badanych. Nadciśnienie tętnicze stwierdzono u 36% chorych, dusznicę bolesną w III/IV klasie wg CCS u 34% w grupie otrzymującej trimetazydynę i u 15% w grupie kontrolnej (p < 0,001), cukrzycę u 43% w grupie otrzymującej trimetazydynę i 17% w grupie kontrolnej (p < 0,001), hipercholesterolemię u 41%, niewydolność nerek u 16%. Palacze – 57% badanych. Średnia wartość BMI – 27 kg/m² w grupie otrzymującej trimetazydynę i 22 kg/m² w grupie kontrolnej (p < 0,001).

Za pomocą angiografii uwidoczniono zmianę w tętnicy przedniej zstępującej u 48% chorych, w tętnicy okalającej u 25% i w prawej tętnicy wieńcowej u 13%. Zmiany typu B2/C stwierdzono u 33% chorych, zmiany w bifurkacjach u 12%.

Pierwszorzędowy punkt końcowy: stężenie troponiny I było istotnie statystycznie wyższe w grupie kontrolnej w poszczególnych odstępach czasowych i wynosiło po 6 godz. 4,2 vs 1,7 ng/ml (p < 0,001), po 12 godz. 5,5 vs 2,3 ng/ml (p < 0,01), po 18 godz. 9,0 vs 3,0 ng/ml (p < 0,01) i po 24 godz. 3,2 vs 1,0 ng/ml odpowiednio w grupach kontrolnej i stosującej trimetazydynę (p < 0,01).

Drugorzędowy punkt końcowy: odsetek chorych ze zwiększonym stężeniem troponiny I był porównywalny w grupach, u 26 chorych w grupie kontrolnej i u 30 chorych w grupie leczonej (p = 0,68). Całkowita ilość uwolnionej troponiny I była istotnie statystycznie wyższa w grupie kontrolnej (p < 0,05).

 

 

Trimetazydyna podana w dawce nasycającej przed zabiegiem PCI zmniejsza wielkość pozabiegowego uszkodzenia mięśnia sercowego.