Wstęp
Jak wykazano w dużych badaniach klinicznych stosowanie BB (karwedilolu, metoprololu, bisoprololu) redukuje śmiertelność całkowitą o prawie 35% u chorych z przewlekłą niewydolnością serca i dysfunkcją lewej komory. W badaniu IMPACT-HF wykazano, że leczenie karwedilolem chorych przed opuszczeniem szpitala jest bezpieczne i dobrze tolerowane, zwiększając prawdopodobieństwo kontynuowania leczenia w ciągu 60 dni po opuszczeniu szpitala w porównaniu z grupą, w której leczenie wdrożono w ciągu 2 tyg. od opuszczenia szpitala.

 

W omawianej pracy oceniono wpływ wczesnego zastosowania karwedilolu na wyniki kliniczne w porównaniu z wynikami chorych nieotrzymujących BB, mimo wskazań do ich zastosowania.

Grupa, w której włączono do leczenia karwedilol, liczyła 1162 chorych, a grupa, w której nie stosowano BB przy wypisie ze szpitala, 382 chorych.
Pierwszorzędowy punkt końcowy: zgony i ponowna hospitalizacja do 90. dnia obserwacji po opuszczeniu szpitala.
Drugorzędowy punkt końcowy: porównanie wyników leczenia chorych stosujących BB z powodu niewydolności serca z wynikami chorych, którzy nie stosowali BB, mając wskazania do ich stosowania.

Średni wiek badanych wynosił 70 lat, mężczyźni stanowili 63% badanych. Nadciśnienie tętnicze stwierdzono u 66% chorych, cukrzycę insulinozależną u 16%, przedsionkowe zaburzenia rytmu u 30%, cukrzycę nieleczoną insuliną u 26%, hiperlipidemię u 40%, niewydolność nerek u 18%, chorobę naczyniową mózgu u 14%, depresję u 10%. Średnia wartość EF – 24%. Palacze – 22% badanych. U 52% chorych niewydolność serca miała etiologię niedokrwienną. Przy przyjęciu do szpitala u 62% chorych rozpoznano rzężenia, a u 63% obrzęki kończyn dolnych. Średni okres pobytu szpitalnego wynosił 6,7 dnia.

Pierwszorzędowy punkt końcowy: w grupie chorych otrzymujących karwedilol przy wypisie ze szpitala w obserwacji do 90 dni zmarło 5,6% chorych, w grupie kontrolnej 11,1% (HR 0,47; 95% CI 0,32–0,71; p = 0,0004). Różnica pomiędzy grupami była istotna statystycznie już po 30 dniach obserwacji. Jeszcze wyraźniejszą różnicę zaobserwowano w grupie, w której po raz pierwszy zastosowano karwedilol (n = 397) w porównaniu z grupą nieleczoną karwedilolem – zmarło 4,1 vs 11,1% chorych (p = 0,0002) odpowiednio w grupach. W grupie chorych otrzymujących karwedilol lub inny BB przed przyjęciem do szpitala i nadal przyjmujących karwedilol przy wypisie (n = 765) zmarło 6,4% chorych, w porównaniu z 11,1% chorych w grupie, w której nie podawano BB przy wypisie (p = 0,006). Liczba ponownych hospitalizacji wykazywała trend w kierunku mniejszej liczby przyjęć do szpitala w grupie leczonej BB 29 vs 33,3% chorych w grupie niestosującej BB przy wypisie ze szpitala (p = 0,116).
Drugorzędowy punkt końcowy: w analizie wieloczynnikowej stosowanie karwedilolu przy wypisie ze szpitala wiązało się ze znaczącą redukcją ryzyka zgonu w ciągu pierwszych 60–90 dni po opuszczeniu szpitala w porównaniu z grupą nieleczoną BB (HR 0,46; 95% CI 0,30–0,73; p = 0,0006). W grupie chorych z obniżoną funkcją skurczową lewej komory (n = 2720) stosowanie innych BB (bisoprololu, metoprololu) również wiązało się z redukcją ryzyka zgonu w porównaniu z grupą nieotrzymującą BB (HR 0,49; 95% CI 0,28–0,86; p = 0,013). Nie stwierdzono natomiast różnic w przypadku stosowania innych BB (nieobjętych rekomendacją) w porównaniu z grupą, w której nie stosowano leczenia BB (HR 0,66; 95% CI 0,37–1,17; p = 0,156).