Porównanie skuteczności amiodaronu stosowanego łącznie z BB, sotalolu i monoterapii BB w zmniejszaniu liczby wyładowań ICD u chorych po implantacji ICD.
Konsultacja naukowa streszczeń badań klinicznych: dr n. med. Krzysztof Stępień
OPTIC
Optimal Pharmacological Therapy in Implantable Cardioverter Defibrillator Patients Trial

Liczba badanych: n=412
Czas obserwacji: rok
Rok publikacji: 2006

Prezentacja: 2005 ACC ORLANDO

Typ badania:
retrospektywne

prospektywne

randomizowane

próba otwarta

próba pojedynczo ślepa

próba podwójnie ślepa

z grupą placebo

z grupą kontrolną

jednoośrodkowe

dwuośrodkowe

wieloośrodkowe

grupy naprzemienne

grupy równoległe

inne

Cel badania:
Wstęp
Implantacja kardiowertera/defibrylatora (implantable cardioverter defibrillator, ICD) redukuje liczbę zgonów u chorych wysokiego ryzyka zagrożonych wystąpieniem groźnych dla życia komorowych zaburzeń rytmu. Wyładowania ICD są często odczuwane przez chorych jako nieprzyjemne doznania, a przy wielokrotnych wyładowaniach w ciągu dnia prowadzą do pogorszenia jakości życia chorych. Zmniejszenie liczby wyładowań ICD można uzyskać poprzez stosowanie leków antyarytmicznych. Nie opublikowano, jak dotąd, badań porównujących skuteczność różnych leków antyarytmicznych i BB u chorych z wszczepionym ICD w redukcji liczby wyładowań ICD.
Cel badania
Porównanie skuteczności amiodaronu stosowanego łącznie z BB, sotalolu i monoterapii BB w zmniejszaniu liczby wyładowań ICD u chorych po implantacji ICD.
Porównanie skuteczności amiodaronu stosowanego łącznie z BB, sotalolu i monoterapii BB w zmniejszaniu liczby wyładowań ICD u chorych po implantacji ICD.

Kryteria włączenia:
Grupę badaną stanowiło 412 chorych z wartością EF < 40% i z implantowanym dwujamowym ICD (St. Jude Medical) z powodu utrwalonego częstoskurczu komorowego/ migotania komór (VT/VF) lub z indukowanym VT/VF podczas programowanej stymulacji komór i niewyjaśnionymi utratami przytomności.
Metodyka:
Randomizacja do grupy leczonej BB (zalecana dawka 100 mg metoprolol dziennie, 50 mg karwedilol dziennie, 10 mg bisoprololu dziennie, n = 138 chorych), do grupy leczonej 800 mg amiodaronu w dawce nasycającej przez 2 tyg., następnie 400 mg dziennie przez 4 tyg. i przewlekle 200 mg dziennie i BB (jednym z powyżej wymienionych w tych samych dawkach, n = 140 chorych) lub do grupy leczonej 240 mg sotalolem dziennie w 2-3 dawkach (n = 134 chorych; przy klirensie kreatyniny 30-60 ml/min dawkę redukowano do poziomu 160 mg dziennie). Chorzy byli randomizowani 21 dni po implantacji ICD. Badanie kontrolne po 2, 6 i 12 mies.
Pierwszorzędowy punkt końcowy: wyładowania ICD (analiza intention-to-treat).
Wyniki
Średni wiek chorych wyniósł 64 lata, mężczyźni stanowili 81% badanych. Przebyty zawał stwierdzono u 80% chorych, kardiomiopatię niedokrwienną u 10%, niewydolność serca u 50%, cukrzycę u 22%, udokumentowane migotanie przedsionków u 22%, niewyjaśnione utraty przytomności u 30% chorych. Średnia wartość EF – 34%. Przed badaniem BB stosowało 80% chorych, amiodaron –5% i sotalol – 1%.
Pierwszorzędowy punkt końcowy: wyładowania ICD najczęściej występowały u chorych leczonych BB, a najrzadziej w grupie leczonej amiodaronem i BB. Odsetek chorych, u których wystąpiły wyładowania ICD, wynosił w grupie BB 38,5%, w grupie sotalolu – 24,3%, a w grupie amiodaronu i BB – 10,3%. Amiodaron stosowany łącznie z BB powodował istotną statystycznie redukcję ryzyka wyładowań ICD (amiodaron i BB vs BB – HR 0,27; 95% CI 0,14-0,52; p < 0,001), (amiodaron i BB vs sotalol – HR 0,43; 95% CI 0,22-0,85; p = 0,02). Obserwowano trend w kierunku zmniejszenia ryzyka wyładowań przy stosowaniu sotalolu w porównaniu z monoterapią BB (HR0,61; 95% CI 0,37-1,01; p = 0,055).
Wyładowania związane z groźnymi komorowymi zaburzeniami rytmu stwierdzono u 22,0% chorych z grupy BB, u 15,1% chorych w grupie sotalolu i u 6,7% chorych z grupy amiodaronu i BB (amiodaron i BB vs BB – HR 0,30; 95% CI 0,14-0,68; p = 0,0036). Wyładowania ICD bez związku z groźnymi dla życia zaburzeniami rytmu stwierdzono u 15,4% chorych vs 9,4% chorych i 3,3% chorych odpowiednio w grupach. Średnia liczba wyładowań ICD wynosiła w obserwacji rocznej 4,32 w grupie BB, 0,93 w grupie sotalolu i 0,51 w grupie amiodaronu i BB.
Objawy uboczne wymagały odstawienia leku u 5% chorych z grupy leczonej BB, u 18% chorych w grupie amiodaronu i BB i 24% chorych w grupie sotalolu. W czasie obserwacji nie obserwowano torsades de pointes i proarytmicznego działania leków. Objawowa bradykardia wystąpiła 1 chorego (0,7%) z grupy BB, u 8 chorych (6,4%) z grupy leczonej amiodaronem i BB i u 2 chorych (1,5%) z grupy sotalolu (p = 0,009).
Wnioski
Leczenie amiodaronem i BB po implantacji ICD redukuje liczbę wyładowań kardiowertera w porównaniu z leczeniem samym BB lub sotalolem. Skojarzona terapia amiodaronem i BB wiąże się z wyższym ryzykiem wystąpienia objawów niepożądanych.
Stan chorobowy:
arytmia
arytmia / VT / VF
Leczenie:
antyarytmiki / III / amiodaron
antyarytmiki / III / sotalol
BB
Piśmiennictwo:
Connolly SJ, Dorian P, Roberts RS, Gent M, Bailin S, Fain ES, Thorpe K, Champagne J, Talajic M, Coutu B, Gronefeld GC, Hohnloser SH; Optimal Pharmacological Therapy in Cardioverter Defibrillator Patients (OPTIC) Investigators. Comparison of beta-blockers, amiodarone plus beta-blockers, or sotalol for prevention of shocks from implantable cardioverter defibrillators: the OPTIC Study: a randomized trial. JAMA. 2006 Jan 11, 295(2), 165-171. [PMID]: 16403928.
Hohnloser SH, Dorian P, Roberts R, Gent M, Israel CW, Fain E, Champagne J, Connolly SJ. Effect of amiodarone and sotalol on ventricular defibrillation threshold: the optimal pharmacological therapy in cardioverter defibrillator patients (OPTIC) trial. Circulation. 2006 Jul 11, 114(2), 104-109. [PMID]: 16818810.
Opracował:
dr n. med. Krzysztof Stępień

- |
- © 2007-11.05.2025 Fundacja Instytut Aterotrombozy
- |
- www.FaktyMedyczne.pl ISSN 2081-8017
- |
- Nota prawna
- |
- Kontakt z nami
- |
- Pracuj dla nas
- |
Technologia: