Średni wiek chorych wyniósł 65 lat, mężczyźni stanowili 41% badanych. Średnia wartość BMI – 27 kg/m2. Średni czas trwania zabiegu wyniósł 85 min. Znieczulenie ogólne u 37% chorych.
Pierwszorzędowy punkt końcowy: wystąpił u 14,9% chorych z grupy otrzymującej 5 mg riwaroksabanu, u 10,6% chorych otrzymujących 10 mg leku, u 8,5% chorych z grupy otrzymującej dawkę 20 mg, u 13,5% chorych z grupy leczonej 30 mg, u 6,4% chorych z grupy otrzymującej 40 mg riwaroksabanu oraz u 25,2% chorych z grupy otrzymującej enoksaparynę. Nie wykazano istotnej statystycznie relacji pomiędzy dawką stosowanego leku i przebiegiem klinicznym (p = 0,0852). Liczba powikłań zakrzepowych niezatorowych nie zależała od dawki leków, chociaż najmniej powikłań obserwowano w grupie otrzymującej dawkę 40 mg riwaroksabanu. Nie było zgonów i przypadków zatorowości płucnej w obserwowanych grupach.
Drugorzędowy punkt końcowy: zakrzepica żylna proksymalna wystąpiła z podobną częstością w grupach u 8,5, 2,7, 0,9, 1,9, 1,1 i 2,8% chorych. Poważne krwawienia wystąpiły z porównywalną częstością w grupach u 2,3, 0,7, 4,3, 4,9, 5,1 i 1,9% chorych (odpowiednio dla dawki 5, 10, 20, 30, 40 mg riwaroksabanu i 40 mg enoksaparyny). Wykazano istotną statystycznie różnicę w częstości krwawień w zależności od dawki riwaroksabanu (p = 0,0391).
Również liczba małych krwawień wzrastała wraz ze wzrostem dawki riwaroksabanu (3,5% chorych leczonych dawką 10 mg i u 10,2% chorych leczonych dawką 40 mg leku).
Nie wykazano wzrostu poziomu enzymów wątrobowych w zależności od dawki leku.
Wnioski
Skuteczność i bezpieczeństwo stosowania doustnego riwaroksabanu w pojedynczej dawce dobowej w profilaktyce powikłań zakrzepowych po operacjach implantacji protezy stawu biodrowego jest porównywalne do enoksaparyny. W badaniu III fazy powinno stosować się dawkę 10 mg leku z uwagi na jego skuteczność i bezpieczeństwo.