Jako leku p/płytkowego stosowano triflusal lek strukturalnie podobny do ASA, a dawce 600mg/db ma podobny efekt biologiczny i kliniczny co 300mg/db ASA z mniejszą częstością krwawień. Jako koagulantu stosowano acenokumarol, lek stosowany w kilku krajach europejskich. Chorych z grupy pośredniego ryzyka randomizowano do trzech ramion badania: triflusal 600mg/dg n=242 chorych, acenokumarol w dawce INR 2-3 n=237 chorych, lub oba leki z INR 1.25-2 n=235 chorych. W grupie wysokiego ryzyka chorzy otrzymywali acenokumarol w dawce INR 2-3 n=259 chorych, lub oba leki z INR 1.4-2.4 n=236 chorych. Badanie kontynuowano do osiągnięcia punktu pierwotnego lub wszczepienia zastawki mechanicznej.

Pierwszorzędowy punkt końcowy: złożony; jeden z następujących: zgon naczyniowy, TIA, udar nie zakończony zgonem i zator systemowy.

Drugorzędowy punkt końcowy: ciężkie krwawienia, MI, zgon nie naczyniowy oraz krwawienia nieciężkie.

Pierwszorzędowy punkt końcowy: wystąpił u n=42 chorych z grupy pośredniego ryzyka i u n=43 chorych z grupy wysokiego ryzyka. W poszczególnych ramionach punkt pierwszorzędowy wystąpił u 22(3.82%) chorych z grupy triflusalu, u 15(2.7%) chorych z grupy acenokumarolu i u 5(0.9%) chorych w grupie terapii złożonej (p<0.05). W grupie wysokiego ryzyka 29(4.76%) chorych w grupie acenokumarolu i u 14(2.44%) chorych w grupie terapii złożonej (p<0.05).

Ryzyko wystąpienia punktu końcowego było istotnie niższe w grupie terapii skojarzonej w porównaniu do terapii p/płytkowej HR 0.24(95%CI;0.09-0.64) p=0.001, i terapii antykoagulacyjnej HR 0.33(95%CI;0.12-0.91) p=0.02. W porównaniu terapii p/płytowej do antykoagulacyjnej nie było różnic HR 0.72(95%CI;0.37-1.39) p=0.32.

Ryzyko wystąpienia punktu końcowego w grupie wysokiego ryzyka było HR 0.51(95%CI;0.27-0.96) p=0.03.

Drugorzędowy punkt końcowy: złożony punkt końcowy [zator, udar, MI, zgon z przyczyn naczyniowych] wystąpił u 16(2.78%) chorych z grupy triflusalu, u 8(1.44%) chorych z grupy acenokumarolu i u 4(0.74%) chorych w grupie terapii złożonej (p<0.05). W grupie wysokiego ryzyka u 25(4.1%) chorych w grupie acenokumarolu i u 13(2.27%) chorych w grupie terapii złożonej (p<0.05). Ciężkie krwawienia wystąpił u 2 chorych z grupy triflusalu, u 10) chorych z grupy acenokumarolu i u 5 chorych w grupie terapii złożonej. W grupie wysokiego ryzyka 13 chorych w grupie acenokumarolu i u 12 chorych w grupie terapii złożonej.

 

Terapia skojarzona p/płytkowa i umiarkowana antykoagulacyjna znacząco obniża zdarzeń naczyniowych w porównaniu do samej antykoagulacji i jest bezpieczna u chorych z AF.