Wstęp
Skuteczność terapii statynami chorych z ostrym zespołem wieńcowym nie leczonych inwazyjnie została udowodniona w wielu badaniach z randomizacją. Jak dotąd, nie opublikowano wyników badań wykazujących korzystny wpływ tej terapii u chorych z zawałem serca (acute myocardial infarction, AMI), leczonych angioplastyką wieńcową (percutaneous coronary intervention ,PCI).

Cel badania
Ocena wpływu terapii statynami na redukcję ryzyka wystąpienia powikłań sercowo-naczyniowych u chorych z AMI leczonych PCI.

Randomizacja do 96 godz. od rozpoczęcia leczenia z powodu ostrego zespołu wieńcowego, do grupy otrzymującej statynę (prawastatyna, atorwastatyna, fluwastatyna, simwastatyna, pitawastatyna) (n = 237 chorych) lub grupy kontrolnej (n = 244 chorych). Obserwację prowadzono przez 24 mies.
Pierwszorzędowy złożony punkt końcowy: zgon z przyczyn sercowo-naczyniowych, zawał, nawrót niedokrwienia wymagający leczenia szpitalnego oraz niewydolność serca wymagająca leczenia szpitalnego i udar.

Drugorzędowy punkt końcowy: zabiegi rewaskularyzacji tętnic wieńcowych innych niż dozawałowe, ponowna rewaskularyzacja z powodu restenozy tętnic dozawałowych.

Średni wiek chorych wyniósł 64 lata, mężczyźni stanowili 80% badanych. Nadciśnienie tętnicze stwierdzono u 60% chorych, przebyty zawał u5%, cukrzycę u 30%. Palacze – 54% badanych.

Czas od początku objawów do rozpoczęcia leczenia wynosił 6 godz. Koronarografię wykonano u 98% włączonych do badania, stenty implantowano u 82% chorych, u > 90% chorych – stent klasyczny. Poziomy lipidów i CRP były porównywalne w grupach na początku badania. W badaniach kontrolnych po 4 tyg., 6 mies., po roku i 2 latach poziomy cholesterolu całkowitego i LDL były istotnie niższe w grupie leczonej statynami. Nie odnotowano istotnych statystycznie różnic w poziomie HDL i TG. Natomiast poziom CRP w grupie leczonej był istotnie niższy po 6 mies., po roku i 2 latach.

Pierwszorzędowy punkt końcowy: wystąpił u 15 (6,1%) chorych z grupy leczonej statynami i u 29 (11,4%) chorych z grupy kontrolnej (p = 0,0433). Nie stwierdzono różnic w częstości zgonów, zawałów i udarów, natomiast w grupie leczonej rzadziej występowały objawy ponownego niedokrwienia (p = 0,0154) i niewydolności serca (p = 0,0264).

Drugorzędowy punkt końcowy: wystąpił u 18 chorych z grupy leczonej statynami i u 24 chorych z grupy kontrolnej (p = 0,212)

Wczesne zastosowanie terapii statynami u chorych z AMI, zmniejsza częstość powikłań sercowo-naczyniowych, a zwłaszcza nowych przypadków niewydolności serca.