Wstęp. Cel badania
Nadciśnienie tętnicze jest nie tylko ważnym czynnikiem ryzyka udaru, lecz także jest czynnikiem wzrostu chorobowości i śmiertelności sercowo-naczyniowej i nawrotu udaru po przebytym udarze mózgu. Celem pracy była ocena prewencji wtórnej udaru przez stosowanie leków obniżających ciśnienie tętnicze.
Chorzy z nadciśnieniem tętniczym lub leczonym nadciśnieniem tętniczym, z udokumentowanym (CT, MRI) incydentem naczyniowym mózgu (TIA, udar niedokrwienny, udar krwotoczny).
Chorzy byli randomizowani do grupy otrzymującej eprosartan 600 mg 1 dziennie n=710 chorych lub nietrendypinę 10 mg 1 x dziennie n=695 chorych. Docelowe wartości ciśnienia tętniczego <140/90 mmHg. W przypadku braku skuteczności dodawano leki preferując diuretyki, LBA lub a-blokery. ACEI, ARB i LBCa zalecano w przypadku klinicznych wskazań.
Pierwszorzędowy punkt końcowy: zgon z każdej przyczyny, liczba poważnych zdarzeń sercowo-naczyniowych i naczyniowych mózgu, wliczając wszystkie zdarzenia nawrotne (zdarzenia mózgowe; krwawienie środmózgowe, udar, TIA, odwracalny incydent neurologiczny, zdarzenia sercowe; zawał, nowa niewydolność serca).
Drugorzędowy punkt końcowy: Ocena pojedynczych składowych punktu końcowego pierwotnego. Ocena funkcjonalna i psychiczna chorego w ocenie kwestionariuszowej
Wartości ciśnienia tętniczego były porównywalne w grupach przez cały okres trwania badania. Wartości stabilne uzyskano po 3 miesiącach leczenia i utrzymywały się na podobnym poziomie do końca badania (średnie wartości 137.5/80.8 mmHg w grupie eprosartanu vs 136.0/80.2 mmHg w grupie nitrendypiny). Monoterapia była wystarczająca u 34.4% chorych w grupie eprosartanu vs 33.1% chorych w grupie nitrendypiny.
Pierwszorzędowy punkt końcowy: W czasie obserwacji stwierdzono 206 zdarzeń (zakończonych lub nie zgonem lub nawrotem zdarzenia) w grupie eprosartanu vs 255 zdarzeń w grupie nitrendypiny dając 13.3 vs 16.7 zdarzeń na 100 chorych na rok (IDR 0.79 (95%CI;0.66-0.96) p=0.014).
Drugorzędowy punkt końcowy: Zdarzenia sercowo-naczyniowe wystąpiły u 60 chorych w grupie eprosartanu vs 84 chorych w grupie nitrendypiny HR 0.69 (95%CI;0.50-0.97) p=0.03, zdarzenia naczyniowe mózgu 80 chorych vs 89 choirych w grupach odpowiednio p=0.42 i zgony z wszystkich przyczyn 57 chorych vs 52 chorych p=0.72. Wszystkich zdarzeń sercowo-naczyniowych (w tym i nawracających) było 77 w grupie eprosartanu vs 101 w grupie nitrendypiny dając 4.95 vs 6.62 zdarzeń na 100 chorych na rok (p=0.061). Zdarzeń naczyniowych mózgu (w tym nawracających) stwierdzono 102 w grupie eprosartanu vs 134 w grupie nitrendypiny dając 6.56 vs 8.78 zdarzeń na 100 chorych na rok (p=0.026). Nie stwierdzono różnic w grupach w skali MMSE, Barthel i Rankin.
Wnioski
Badanie MOSES było pierwszym badaniem porównującym ARB i LBCa w prewencji wtórnej po udarze mózgu. Złożony punkt końcowy był znacząco niższy w grupie otrzymującej eprosartan.
.
Schrader J, Luders S, Kulschewski A, Hammersen F, Plate K, Berger J, Zidek W, Dominiak P, Diener HC; MOSES Study Group. Morbidity and Mortality After Stroke, Eprosartan Compared with Nitrendipine for Secondary Prevention: principal results of a prospective randomized controlled study (MOSES). Stroke. 2005 Jun, 36(6), 1218-1226. [PMID]: 15879332.
drukuj
