Grupę badaną stanowiło 984 chorych, mężczyzn w wieku 45–70 lat i kobiet w wieku 55–70 lat, niewykazujących objawów, ze stężeniem LDL > 120 mg/dl do < 190 mg/dl i niskim wskaźnikiem ryzyka chorób sercowo-naczyniowych zgodnie z zaleceniami NCEP ATP III (0–1 czynników ryzyka lub ≥ 2 czynniki ryzyka z 10-letnim ryzykiem rozwoju choroby wieńcowej < 10%). Stężenie HDL wynosiło ≤ 60 mg/dl, TG < 500 mg/dl. Maksymalna grubość CIMT w dwóch pomiarach ultrasonograficznych mieściła się w zakresie 1,2–3,5 mm.
Pierwszorzędowy punkt końcowy: zmiana maksymalnej CIMT w ocenie rocznej.
Drugorzędowy punkt końcowy: zmiany maksymalnej CIMT w wybranych pomiarach ultrasonograficznych tętnic szyjnych w ocenie rocznej.

Randomizacja chorych w stosunku 5 : 2 do grupy leczonej rosuwastatyną w dawce 40 mg dziennie (n = 702) lub do grupy placebo (n = 282). Chorym włączonym do badania zapewniono porady dotyczące zmiany stylu życia. U wszystkich chorych przeprowadzono pomiar CIMT dwukrotnie przed randomizacją, po 6, 12, 18 i 24 mies. Objawy uboczne monitorowano co 3 mies.

W grupie niskiego ryzyka rozwoju choroby wieńcowej w skali ryzyka Framingham było 98% badanych. U 34% chorych występowały ≥ 2 czynniki ryzyka. Średnie stężenie LDL wynosiło 155 mg/dl. Po 2 latach leczenia zanotowano istotną statystycznie zmianę stężenia LDL (–48,8 vs –0,3% w grupie leczonej vs placebo), Ch (–33,7 vs 0,3%), TG (–15,7 vs 10,1%), ze wzrostem stężenia HDL (8 vs 2,8%) (p < 0,001 dla wszystkich pomiarów).
Pierwszorzędowy punkt końcowy: średnia maksymalna wartość CIMT (pomiar w 12 miejscach) wyniosła w grupie leczonej 1,15 mm, a w grupie placebo 1,17 mm. Średnia roczna zmiana grubości CIMT w grupie leczonej wyniosła –0,0014 vs 0,0131 mm odpowiednio w grupach, różnica pomiędzy grupami wyniosła –0,0145 mm (p < 0,001).
Drugorzędowy punkt końcowy: leczenie rosuwastatyną spowodowało zahamowanie narastania grubości CIMT, czego nie obserwowano w grupie kontrolnej. Zanotowano zmianę maksymalnej CIMT dla tętnicy szyjnej wspólnej w grupie leczonej rosuwastatyną o –0,0038 mm, a w grupie kontrolnej o 0,0084 mm, różnica całkowita wyniosła –0,0122 mm (p < 0,001). Zmiany w opuszce tętnicy szyjnej wyniosły –0,0040 vs 0,0172 mm odpowiednio w grupach (p < 0,001), natomiast zmiany w tętnicy szyjnej wewnętrznej 0,0004 vs 0,0088 mm w grupie leczonej vs placebo (p = 0,02).

Objawy uboczne obserwowano u podobnej liczby chorych w grupach. Dominowały bóle mięśniowe (12,7% chorych w grupie rosuwastatyny i 12,1% w grupie placebo) i bóle stawowe (10,1 vs 7,1% chorych). Poważne zdarzenia sercowo-naczyniowe wystąpiły u 6 chorych w grupie otrzymującej statynę i u 8 chorych w grupie kontrolnej w ciągu 2 lat.