Wszyscy chorzy otrzymywali 300mg ASA, a następnie 75mg/dz. Chorzy byli randomizowani do rescue PCI n=153 lub postępowania zachowawczego n=154 chorych. Chorzy z ramienia rescue mieli wykonywane badanie PCI [postępowanie w czasie PCI z chorym było typowe]. W ramieniu zachowawczym nie stosowano ponownie leczenia fibrynolitycznego, ograniczając się do podawania heparyny. Chorzy z tej grupy mieli wykonywane rescue PCI (crossover) tylko w przypadku rozwijającego się wstrząsu kardiogennego, ponownego zawału serca, nawracającego niedokrwienia i dodatniego testu wysiłkowego wykonywanego w warunkach szpitalnych.

Pierwszorzędowy punkt końcowy: śmiertelność 30-dniowa.

Pierwszorzędowy punkt końcowy: śmiertelność była podobna w grupie konserwatywnej 17(11.0%) chorych vs 15(9.8%) p=0.7 ryzyko różnic RD 1.2 (95%CI;-5.8-8.3).

Drugorzędowy punkt końcowy: Złożony punkt końcowy wystąpił u 77(50%) chorych z grupy leczonej konserwatywnie vs 57(37.3%) w grupie leczonej rescue p=0.02 RD 12.7(95%CI;1.6-23.5). Różnica ta wynikała głównie z większej ilości rewaskularyzacji w grupie leczonej zachowawczo.

Rewaskularyzacja:   31(20.1%) vs 10(6.5%) p<0.01 RD 13.6(6.2-21.4)

Udar:                             1(0.6%) vs 7(4.6%) p=0.03 RD -3.9(-8.6-0.5)

Ponowny zawał:        16(10.4%) vs 11(7.2%) p=0.3 RD 3.2(-3.3-9.9)

Niewydolność serca: 46(29.9%)vs 37(24.2%)p=0.3 RD 5.7(-4.3-15.6)

Transfuzja:                   2(1.3%) vs 17(11.1%) p<0.001 RD 9.8(4.9-19.9).

Funkcja lewej komory oceniana WMI była podobna w obu grupach 1.52 vs 1.58 p=ns. W obu grupach zarówno pierwsza jak i drugorzędowy punkt końcowy był częstszy u chorych u których nie doszło do obniżenia odcinka ST w porównaniu z tymi u których doszło do częściowego obniżenia.

 

Rescue PCI nie poprawia przeżywalności 30-dniowej, redukując liczbę zdarzeń zależnych od następczych rewaskularyzacji. Rescue PCI jest związana z większą liczba udarów i wymaga częstszych przetoczeń krwi. Nie wpływa na funkcje lewej komory w obserwacji 30-dniowej.