Średni wiek chorych wyniósł 65 lat, mężczyźni stanowili 76% badanych. Dusznicę bolesną stwierdzono u 9% chorych, przebyty zawał u 14%, cukrzycę u 18%, zaburzenia ukrwienia mózgu u 12%, niewydolność nerek u 2%. Palacze – 89% badanych.
W II klasie wg ASA – 37% chorych, w III klasie – 63%. Operacja na aorcie brzusznej u 46% chorych. Jeden punkt w skali RCRI (revised cardiac risk index) miało 60% chorych, 2 punkty – 31% i ≥ 3 punkty – 9%.
Pierwszorzędowy punkt końcowy: odsetek chorych, u których wystąpił punkt pierwotny był porównywalny w grupach – 30 chorych (12,0%) w grupie kontrolnej i 25 chorych (10,2%) w grupie leczonej (OR 0,83; 95% CI 0,45-1,51; p = 0,57). Wynik nie uległ istotnej zmianie po 6 mies. obserwacji.
W analizie podgrup uwzględniającej wskaźnik RCRI wykazano, że chorzy ze wskaźnikiem ≥ 3 punktów leczeni metoprololem mieli częściej zdarzenia niepożądane – 6/15 (40,0%) chorych vs 3/25 (12,0%) chorych w grupie placebo (p = 0,057).
Drugorzędowy punkt końcowy: przerwano podawanie leków u 24,8% chorych w grupie leczonej i u 22,4% chorych w grupie kontrolnej. Niedociśnienie w czasie zabiegu wystąpiło u 53,7% chorych w grupie leczonej i u 40,8% chorych z grupy kontrolnej (p = 0,0069). Leczenia z powodu niedociśnienia wymagało 46,3% chorych w grupie badanej i 33,6% chorych w grupie kontrolnej (p = 0,0045). Bradykardia istotnie statystycznie częściej wystąpiła w czasie zabiegu w grupie leczonej – 34,6% vs 10,4% (p < 0,000005). W celu przeciwdziałania skutkom bradykardii 21,5% chorych w grupie badanej i 7,6% chorych w grupie kontrolnej wymagało zastosowania leczenia (p = 0,00001).
Wnioski
Wyniki badania nie przemawiają za rutynowym stosowaniem metoprololu u chorych kierowanych do zabiegów chirurgicznych naczyniowych, aorty brzusznej i tętnic kończyn dolnych.
drukuj
