»Strona główna » Baza badań klinicznych trialBase.pl » MARPLE

trialBase.pl

Konsultacja naukowa streszczeń badań klinicznych: dr n. med. Krzysztof Stępień
Akronim
0-9   A   B   C   D   E   F   G   H   I   J   K   L   M   N   O   P   Q   R   S   T   U   W   V   X   Y   Z  
Wybierz według
Rok publikacji:
Schorzenie:
Leczenie:
Ogłoszenie wyników
Ogłoszenie wyników:
MARPLE
Microalbuminuria and tubular proteinuria as risk predictors of cardiovascular morbidity and mortality in essential hypertension
Liczba badanych: n=3529
Czas obserwacji: 42,5 miesiąca
Rok publikacji: 2006
Typ badania:
retrospektywne
nie
prospektywne
tak
randomizowane
nie
próba otwarta
tak
próba pojedynczo ślepa
nie
próba podwójnie ślepa
nie
z grupą placebo
nie
z grupą kontrolną
nie
jednoośrodkowe
nie
dwuośrodkowe
nie
wieloośrodkowe
tak
grupy naprzemienne
nie
grupy równoległe
nie
inne
tak
Cel badania:
Wstęp
Mikroalbuminuria jest uznanym czynnikiem prognostycznym świadczącym o wyższym ryzyku wystąpienia chorób naczyniowych mózgu i postępującego uszkodzenia nerek. Na tych przesłankach opierają się zalecenia dotyczące poszukiwania mikroalbuminurii u chorych wysokiego ryzyka. W przypadku współistnienia mikroalbuminurii i nadciśnienia tętniczego zaleca się stosowanie leków blokujących enzym konwertujący (ACEI), natomiast znaczenie ustąpienia mikroalbuminurii na skutek stosowanej farmakoterapii u chorych bez cukrzycy pozostaje nieznane.
Znaczenie białkomoczu cewkowego jest mniej poznane. Wykazano związek białkomoczu cewkowego z nadciśnieniem, cukrzycą i mikroalbuminurią, natomiast, jak dotąd, nie udowodniono jego niezależnego wpływu na ryzyko wystąpienia powikłań naczyniowo-mózgowych.
 
Cel badania
Ocena częstości powikłań sercowo-naczyniowych i naczyniowo-mózgowych oraz śmiertelności u chorych z nadciśnieniem tętniczym, mikroalbuminurią i/lub białkomoczem cewkowym bez wystąpienia cukrzycy. Ocena znaczenia terapii ACEI w tej grupie chorych.
Kryteria włączenia:

Grupę badaną stanowiło 3529 chorych między 50. a 80. rokiem życia z nadciśnieniem tętniczym, bez cukrzycy, ze stężeniem kreatyniny ≤ 1,2 mg/dl.

Metodyka:

Za mikroalbuminurię uznano stosunek stężenia albuminy do kreatyniny w moczu przekraczający 20 mg/g, i niższy niż 300 mg/g w przypadku, gdy stężenie kreatyniny w moczu wynosiło co najmniej 20 mg/dl lub albuminy 20-300 mg/l. Oznaczania mikroalbuminurii dokonywano 2-krotnie w odstępach 2-3 tyg. przed włączeniem do badania. Proteinurię cewkową definiowano jako stosunek stężenia alfa1-mikroglobuliny i kreatyniny w wydalanym moczu ≥ 20 mg/g, przy stężeniu kreatyniny wynoszącym najmniej 20 mg/dl lub stężeniu alfa1-mikroglobuliny co najmniej 10 mg/dl. Chorzy otrzymywali ramipril w dawce początkowej 1,25 lub 2,5 mg, stopniowo zwiększanej w celu osiągnięcia wartości ciśnienia tętniczego < 140/90 mm Hg lub < 135/85 mm Hg w pomiarze całodobowym. Średni czas obserwacji – 42 mies.
Pierwszorzędowy punkt końcowy: zgon, zdarzenia sercowo-naczyniowe i naczyniowe mózgu (dławica piersiowa, zawał, niewydolność serca, udar, choroba naczyń obwodowych, rewaskularyzacja, hospitalizacja z powodu pogorszenia choroby wieńcowej lub niewydolności serca).

Wyniki
Średni wiek chorych wyniósł 63 lat, mężczyźni stanowili 43% badanych. Dusznicę bolesną stwierdzono u 15% chorych, przebyty zawał u 3%, niewydolność serca u 5%, incydenty mózgowe u 2%, chorobę naczyń obwodowych u 3%.
Średnia wartość BP – 158,3/93 mm Hg, HR – 76/min. Ramipril w dawce 2,5 mg otrzymało 40% chorych, a 5 mg ramiprilu – 47,8%. Diuretyki stosowano u 42% chorych, leki blokujące receptory beta u 16%, statyny u 12%, blokery kanału wapniowego u 9%.
Pierwszorzędowy punkt końcowy: wystąpił u 7,1% chorych bez mikroalbuminurii i proteinurii cewkowej (w tym zmarło 0,8% chorych), u 10,3% chorych z proteinurią cewkową (zgony 1,7% chorych), u 11,4% chorych z mikroalbuminurią (zgony 2,4% chorych) i u 13% chorych ze współistniejącą mikroalbuminurią i proteinurią cewkowej (zgony 3,3% chorych). Pierwszorzędowy punkt końcowy wystąpił u 13,6% chorych z makroalbuminurią (zgony 2,5% chorych).
W analizie wieloczynnikowej obecność proteinurii cewkowej wiązała się z nieistotnym statystycznie 30-procentowym wzrostem ryzyka wystąpienia zdarzeń mózgowych (HR 1,3; 95% CI 0,93-1,82; p = 0,13), obecność mikroalbuminurii z istotnym statystycznie 55-procentowym wzrostem ryzyka (HR 1,55; 95% CI 1,18-2,02; p = 0,001), współistnienie mikroalbuminurii i cewkowej proteinurii z 64-procentowym wzrostem ryzyka (HR 1,64; 95% CI 1,17-2,31; p = 0,004), a obecność makroproteinurii z 74-procentowym wzrostem ryzyka (HR 1,74; 95% CI 1,03-2,95; p = 0,038).
W czasie badania do normalizacji zaburzeń wydalania białek z moczem doszło u 31,9% chorych z proteinurią cewkową u 30,6% chorych z mikroalbuminurią u 29,3% chorych ze współistniejącą mikroalbuminurią i proteinurią cewkową oraz u 10,2% chorych z makroproteinurią. Natomiast u 445 chorych (25,4%) doszło do rozwoju proteinurii w czasie badania. Zarówno normalizacja wydalania w trakcie obserwacji, jak i pojawienie się proteinurii nieobserwowanej na początku wykazały trend w kierunku istnienia korelacji z występowaniem powikłań naczyniowo-mózgowych (p = 0,056 i p = 0,055).
Pozostałymi czynnikami niezależnie związanymi ze wzrostem ryzyka wystąpienia punktu pierwotnego były wiek > 60. roku życia (HR 2,12; 95% CI 1,62-2,76; p < 0,001), płeć męska (HR 1,33; 95% CI 1,07-1,66; p = 0,012), niewydolność serca na początku badania (HR 1,88; 95% CI 1,31-2,70; p = 0,001).
 
Wnioski
U chorych z nadciśnieniem tętniczym bez cukrzycy, mikroalbuminuria i proteinuria cewkowa są czynnikami wyższego ryzyka zdarzeń sercowo-naczyniowych i mózgowych. Leczenie ramiprilem zmniejsza ryzyko wystąpienia powikłań.
Stan chorobowy:
nadciśnienie tętnicze
Leczenie:
ACE inhibitor / ramipril
obserwacja
Piśmiennictwo:
Schrader J, Luders S, Kulschewski A, Hammersen F, Zuchner C, Venneklaas U, Schrandt G, Schnieders M, Rangoonwala B, Berger J, Dominiak P, Zidek W; MARPLE Study Group. Microalbuminuria and tubular proteinuria as risk predictors of cardiovascular morbidity and mortality in essential hypertension: final results of a prospective long-term study (MARPLE Study)*. J Hypertens. 2006 Mar, 24(3), 541-548. [PMID]: 16467658.
Opracował: dr n. med. Krzysztof Stępień
Podpisujemy się pod zasadami HONcode.
Sprawdź tutaj.
Działania Fundacji Instytut Aterotrombozy
wspierane są grantem edukacyjnym
SANOFI
Współpraca:
casusMEDICAL
Technologia: